13 بهمن 1400 توسط  کلینیک حکیم 0 دیدگاه

عملکرد پای مصنوعی چگونه است و چه مزیت هایی دارد؟

زمانی که افراد دچار قطع عضو در اندامی نظیر پا می شوند، پروتز یا پای مصنوعی نقش مهمی در توان بخشی آن ها دارد. در این مطلب نحوه عملکرد پای مصنوعی را بررسی می کنیم. پای مصنوعی به مثابه پای طبیعی افراد است؛ از این رو کمک شایانی در انجام امور آنها می کند. همچنین موجب می شود افرادی که دچار قطع عضو شده اند، مجددا استقلال پیدا کنند، به راحتی راه بروند و جایگاه اجتماعی خود را در جامعه به دست می آورند.

پس از طراحی و ساخت پای مصنوعی، به بیمار آموزش های لازم در جهت استفاده از آن داده می شود. در این مقاله، مطالب مرتبط با کارکرد پای مصنوعی را بیان می کنیم.

عملکرد پای مصنوعی چگونه است و چه مزیت هایی دارد؟

عملکرد پای مصنوعی به صورت کلی

شخصی که از پای مصنوعی استفاده می کند، در واقع باید به استفاده از یک اندام جدید خارجی عادت کند. با پیشرفت علم پزشکی و تکنولوژی در ساخت تمامی قطعات پای مصنوعی همچون مچ پا، انگشتان و غیره دقت زیادی شده است؛ از این رو پای مصنوعی توانایی با گذشت زمان راه رفتن را به افراد می دهد.

لازم به توضیح است که افراد باید شیوه درست راه رفتن با پای مصنوعی را بیاموزند که این مهم فرآیندی زمان بر بوده؛ اما با کمک پزشک فیزیوتراپ دست یافتنی است.

پروتزها و انواع بخش های مربوطه

پروتزهای متنوعی وجود دارند که انسان را قادر به راه رفتن می کند. این پروتزها که در اکثر موارد شبیه به پای طبیعی افراد است، اگرچه در طراحی های گوناگونی ساخته شده اند؛ اما هدف و عملکرد کلی آن ها، راه رفتن است. همچنین از قطعات مشابهی نیز ساخته شده اند.

قطعات پروتز

یکی از نکات جالب توجه در بررسی عملکرد پای مصنوعی، قطعات آن است. قطعات ذیل در انواع پروتز ها مشابه یکدیگر هستند. این موارد عبارت‌اند از:

  • سوکتي که باله اندام قطع شده در آن قرار مي گيرد؛
  • سوسپانسیون که پروتز را روی کنده نگه می دارد؛
  • شافت؛
  • اندام اصلی پای مصنوعی؛
  • پوشش مخصوص پا.

عملکرد پای مصنوعی چگونه است و چه مزیت هایی دارد؟

عوامل موثر بر انتخاب و استفاده از پروتز

در این بخش به بررسی عوامل موثر بر انتخاب پروتز می پردازیم. این عوامل عبارت اند از:

  • محل و سطح قطع عضو؛
  • وضعیت اندام باقی مانده؛
  • سطح فعالیت فرد، به ویژه برای پروتز پا؛
  • اهداف و نیازهای خاص بیمار.

تمامی مراحل پروتز پا در یک نگاه

خوب است بدانید فرد متخصصی که در حوزه نصب و طراحی پروتز مهارت دارد، اقدام به نصب آن می کند. روند پروتزگذاری و اقدامات لازم برای پروتز بعد از قطع عضو، پس از برطرف شدن ورم و بهبودی زخم در بیمارستان آغاز می شود. برای پروتزگذاری متخصص عوامل ذیل را در نظر می گیرد:

  • اندازه گیری کنده و اندام سالم؛
  • آستر سیلیکونی نصب شده؛
  • ساخت قالب گچ؛
  • مد کردن سوکت؛
  • تشکیل قطعات پلاستیکی و سپس ایجاد قطعات فلزی اندام؛
  • اتصال شافت؛
  • تراز پروتز.

دکتر با در نظر گرفتن شرایط بیمار مدت زمانی را که قادر به تمرین کردن با پای مصنوعی است، برای او مشخص می کند. در این مرحله فیزیوتراپیست، نکات مهم مربوط به درست راه رفتن، نحوه استفاده از پروتز و مراقبت های لازم را با بیمار در میان می گذارد.

عملکرد پای مصنوعی چگونه است و چه مزیت هایی دارد؟

مزایای پروتز پا

پای مصنوعی به سبب ویژگی هایی که دارد، برای افرادی که از قطع عضو رنج می برند، دارای مزایای بسیاری است که از این قبیل است:

 راه رفتن و ایستادن با اطمینان خاطر

عملکرد پای مصنوعی به نحوی است که به فردی که دچار قطع عضو است، امکان ایستادن روی پاهایش را می دهد. در این خصوص جای هیچگونه نگرانی برای از دست دادن تعادل وجود ندارد. برخی از پاهای مصنوعی به نحوی طراحی و ساخته شده اند که امکان راه رفتن حتی با قدم های کوچک را به فرد می دهند.

تغییر وضعیت بدون دردسر

بسیاری از افراد قبل از استفاده از پای مصنوعی مجبورند هنگام نشستن یا برخاستن کمی مکث کنند. پروتز پا به شما این امکان را می دهد به راحتی روی صندلی نشسته و مجددا بایستید.

یکی دیگر از مزایای پای مصنوعی این است که خود به خود موقعیت شما را تنظیم می کند و نیازی به تنظیم دستی نیست؛ لذا با استفاده از پروتز پا، افراد بدون استفاده از دست امکان انجام کارهایشان را دارند.

حرکت کردن با اعتماد به نفس

با پوشیدن پای مصنوعی دیگر هیچ جای نگرانی در خصوص اینکه به زمین بیفتید یا تعادلتان را از دست بدهید، وجود ندارد. پروتز این فرصت را به شما می دهد که هنگام تلو تلو خوردن یا تکان های کوچک، دوباره تعادل خودتان را حفظ کنید.

با استفاده از پای مصنوعی به راحتی از پله ها پایین خواهید آمد و همچون پای طبیعی امکان قدم گذاشتن سریع وجود دارد.

 نگرانی کمتر

با پای مصنوعی دیگر به دیگران وابسته نخواهید بود و مستقل می شوید. نگرانی نزدیکان شما نسبت به شما کمتر شده و نیاز به مراقبت های ویژه نیز نخواهید داشت؛ زیرا خودتان قادر هستید تمامی امور روزمره را انجام دهید.

با استفاده از پای مصنوعی، فرد اطمینان بیشتری نسبت به جایگاه خود در جامعه خواهد داشت و همچون سایر افراد و بدون هیچ محدودیتی به زندگی طبیعی خود ادامه می دهد.

از آنجا که هر بیمار که بنابر عوامل مختلف دچار قطع عضو شده است، منحصر به فرد و متفاوت از دیگری است، هر اندام مصنوعی باید متناسب با شرایط هر فرد تنظیم و سپس ساخته شود. این فرآیند را متخصص ساخت پروتز انجام می دهد.

عملکرد پای مصنوعی چگونه است و چه مزیت هایی دارد؟

ساخت و کارکرد پای مصنوعی

شایان ذکر است که ساخت و طراحی پای مصنوعی در مراحل گوناگونی صورت می گیرد. در ابتدا متخصص موردنظر، برای طراحی پای مصنوعی اقدام به اندازه گیری دقیق می کند. به سبب این امر متخصص اندازه های اعضای بدن بیمار را بررسی می کند تا یک پای مصنوعی متناسب و دقیق با بدن او بسازد.

خوب است بدانید قبل از عمل متخصص پروتز و پزشک جراح در خصوص جزئیات این امر با یکدیگر گفت و گو می کنند. با گذشت چند هفته از عمل قطع عضو، بعد از کاهش تورم و بهبودی زخم، متخصص از اندام باقیمانده قالب گچی تهیه می کند. این قالب الگویی مناسب برای تهیه یک نمونه از اندام باقی مانده است.

امروزه با پیشرفت علم و تکنولوژی امکان اندازه گیری دیجیتالی نیز میسر شده است. یکی دیگر از موارد حائز اهمیت در این مرحله، مد نظر قرار دادن ساختار اندام باقی مانده بیمار همچون محل قرارگیری هر عضله، تاندون ‌ها و استخوان‌ هاست. لازم است ذکر شود که سلامتی بیمار و وضعیت پوست وی نیز از موارد موثر در طراحی اندام مصنوعی است.

سخن آخر

در این مطلب نحوه عملکرد پای مصنوعی و مزایای آن را مطمح نظر قرار دادیم. افراد زیادی به سبب بیماری های مختلف، حوادث و غیره پای خود را از دست می دهند و این مسئله به یکی از معضلات اصلی زندگی آن ها تبدیل می شود. با پیشرفت علم پزشکی و تکنولوژی دیگر جای نگرانی نیست؛ زیرا پای مصنوعی همچون پای طبیعی عمل کرده و فرد را از کمک دیگران بی نیاز می کند.

پزشک متخصص با اندازه گیری اندام های بیمار و در نظر گرفتن ویژگی های بدنی او پای مصنوعی متناسب با بدن او را طراحی می کند. لازم به توضیح است که پای مصنوعی نیازی به تنظیم دستی ندارد و با تغییر موقعیت شما، خود به خود تنظیم می شود.

با استفاده از پای مصنوعی افراد مجددا به زندگی عادی خود برمی گردند و اعتماد به نفس از دست رفته خود را باز می یابند. با پای مصنوعی دیگر جای نگرانی در خصوص از دست دادن تعادل یا به زمین افتادن نیست؛ زیرا این اندام مطابق با ساختار بدن شما طراحی شده و در مدت زمان کوتاهی به آن عادت خواهید کرد.

Source: www.webmd.com, www.radboudumc.nl

11 اسفند 1398 توسط  کلینیک حکیم 0 دیدگاه

فرآیند اندازه کردن پروتز

غالبا افرادی که جهت دریافت پروتز برای اندازه گیری به مطب پزشک مراجعه می کند، مشتاق هستند که سریعا فرآیند اندازه کردن پروتز را به پایان برسانند و اندام مصنوعی جدید خود را مورد استفاده قرار دهند. اما اندازه کردن پروتز در دو مرحله انجام می شود. نخست، پروتز موقت برای فرد متقاضی در نظر گرفته می شود و در نهایت پروتز اصلی و نهایی در اختیار فرد گذاشته خواهد شد. اندازه کردن پروتز با توجه به اجزای به کار رفته در پروتز و همینطور  نوع پروتز متفاوت است. در ادامه مقاله با ما همراه باشید تا شما را با اجزای تشکیل دهنده پروتز و انواع پروتز آشنا کنیم.

اجزای تشکیل دهنده پروتز

پروتز ها از اجزای متفاوتی ساخته می شوند. این اجزا شامل، سوکت، سیستم تعلیق و سیستم کنترل است. در کنار این سیستم ها مفاصل و بخش های ضمیمه ای دیگری نیز در ساخت پروتز به کار گرفته می شود. اگرچه اجزای به کار رفته در پروتز ها بسیار متفاوت است، اما همه قطعات به کار رفته در ساخت پروتز ها با هدف واحدی به کار گرفته شدند. این اجزا در اندازه کردن پروتز از اهمیت بالایی  برخوردار هستند.

اجزای تشکیل دهنده پروتز، کارایی و عملکرد پروتزها را به مراتب افزایش می دهند. پزشک متخصصی در کنار تیم مهندسان سازنده پروتز و همینطور کارشناسانی که در زمینه اندازه کردن پروتز، فعالیت دارند، با در نظر گرفتن ویژگی های انحصاری مراجعه کننده، اجزای مورد نیاز را در ساخت پروتز به کار می گیرند.

فرآیند اندازه کردن پروتز

از آنجایی که نیازها و نوع قطع عضو در افراد متفاوت، یکسان نیست، اندازه کردن پروتز یکی از اقدامات ضروری قبل از استفاده از پروتز نهایی است. افرادی که متقاضی دریافت پروتز می شوند، غالبا به دنبال قابلیت های متفاوتی هستند. برخی پروتز ها را تنها برای کارکردها روزمره مورد استفاده قرار می دهند.

در حالی که دیگران به دنبال استفاده های متفاوتی هستند. ممکن است فرد متقاضی، از پروتز در نظر گرفته شده در راستای شرکت در مسابقات ورزشی پر فشار، استفاده کند. به این ترتیب، نیاز ها و موارد استفاده یک پروتز تأثیر بسیار زیادی در نحوه اندازه کردن پروتز و اجزای به کار رفته در پروتز خواهد داشت.

توانایی فردی شخص متقاضی دریافت پروتز و همینطور مقاومت اجزای در نظر گرفته شده در ساخت پروتز، در انتخاب و اندازه کردن پروتز نقش بسزایی دارد. پروتزهای دست و پا به طور کلی به دو دسته تقسیم می شوند:

·         پروتز با استخوان بندی بیرونی (Exoskeletal prosthesis):

این پروتز ها پوسته بیرونی بسیار سختی دارند، این پوسته ها کاملا ثابت هستند. به همین دلیل این پروتز ها در مقایسه با دیگر انواع از طول عمر بالاتری برخوردار هستند. بنابراین این پروتز ها برای کسانی که در محیط های کاری سخت  مشغول به کار هستند، بسیار کارآمد هستند.

·         پروتز با استخوان بندی درونی (Endoskeletal prosthesis)

این پروتز ها از یک استخوان بندی مرکزی برخوردار هستند. این اسکلت بندی کاملا قابل تنظیم و دگرگونی است. اما این پروتز ها در مقابل پروتز های نسل قبل، از دوام پایین تری برخوردار هستند. این پروتز ها غالبا با استفاده از یک پوشش محکم و سفت پوشانده می شوند. پوشش به کار رفته شباهت زیادی به پوست طبیعی انسان دارد و ظاهری مطلوب را برای فرد متقاضی به ارمغان می آورد.

پروتز های موقت

مدت زمان زیادی برای انتخاب پروتزهای موقت و تکمیل نمونه نهایی مورد نیاز است. در واقع برای انتخاب یک اندام جایگزین پس از جراحی قطع عضو فرد باید مدتی را منتظر بماند. فرد پس از انجام جراحی، به مدت 4 تا 6 هفته زمان نیاز دارد. در طول این زمان زخم های حاصل از جراحی بهبود پیدا می کنند و فرد می تواند برای اندازه گیری های اولیه به پزشک معالج خود مراجعه کند.

در این زمان پزشک ناحیه مورد نظر را معاینه می کند. به این ترتیب او از بهبودی ناحیه اطمینان حاصل خواهد کرد و اندازه کردن پروتز را آغاز می کند. کسانی که سابق بر این نیز تجربه استفاده از پروتز را دارند با پروسه اندازه کردن پروتز آشنا هستند. از این گذشته شرکت های بیمه و تیم متخصصی که وظیفه ساخت پروتز را برعهده گرفته است، زمان دقیق تعویض پروتز را در اختیار این افراد قرار می دهند.

همزمان با پیشرفت هایی که در روند ساخت پروتز به انجام می رسد، شما می توانید نیازها و انتظارات خود از یک پروتز را با تیم پزشکی خود در میان بگذارید. به این ترتیب تمامی نیاز های شما در اندازه کردن پروتز در نظر گرفته می شود.

شما باید تمام انتظارات خود را به خوبی با پزشک خود در میان بگذارید، آیا می خواهید با استفاده از پروتز های جدید خود به کار و حرفه خود بازگردد؟ آیا می خواهید وارد یک رشته ورزشی یا یک فعالیت خاص شوید؟ شاید شما به دنبال پروتزی هستید که شما را برای انجام یک پیاده روی روزانه آماده کند. تصور می کنید با استفاده از پروتز جدید تا چه اندازه بر میزان فعالیت های شما افزوده می شود؟ تمامی این اطلاعات به تیم پزشکی شما کمک می کند، هنگام اندازه کردن پروتز نیازهای شما را به دقت در نظر بگیرند.

فرآیند اندازه کردن پروتز

اجزای پروتز موقت

صرف نظر از ناحیه مورد نظر برای استفاده از پروتز، پروتزها به قسمت هایی از بدن افراد دارای نقص عضو متصل می شوند و نیاز به تجهیزاتی برای اتصال دارند که در هنگام اندازه کردن پروتز، مورد توجه قرار می گیرند. سوکتی که در محل اتصال بدن و اندام مصنوعی قرار می گیرد. نوار یا ریسمانی که حالت تعلیق پروتز را تأمین می کند. آستین یا پوششی که سوکت را در جایگاه خود ثابت نگه می دارد. سوکت مهم ترین بخش پروتز است. این قطعه میزان راحتی پروتز را مشخص می کند. در کنار این قطعات اندام های مصنوعی پا ،دست ،زانو، لگن، شانه و مفاصل الکترونیکی در کنار دیگر قطعات در ساخت پروتز شما به کار گرفته می شوند.

پروتز نهایی

در حقیقت پس از اندازه کردن پروتز و انجام تمامی اقدامات ضروری نوبت به آن می رسد که فرد دچار نقش عضو، سرانجام پروتز نهایی خود را در اختیار بگیرد. دریافت پروتز نهایی تا چندین ماه پس از انجام عمل جراحی به طول می انجامد. زمانی که تمام اقدامات لازم در راستای اندازه کردن پروتز به انجام رسیده و پروتز به اندازه مطلوب و مناسب رسیده است، شما می توانید پروتز خود را مورد استفاده قرار دهید.

در طول این مدت تمام نقایص موجود برطرف شده و تغییرات لازم برای بهبود کارایی پروتز  انجام می شود. در این هنگام می توانید ویژگی های ظاهری پروتز خود را انتخاب کنید. برخی از افراد ظاهر پروتز را ترجیح می دهند و در حالی که دیگران ترجیح می دهد که پروتز نهایی آنها از پوشش طبیعی تری برخوردار باشد. این کار به چندین هفته زمان نیاز خواهد داشت.

به خاطر داشته باشید که هیچ پروتزی برای استفاده مادام العمر طراحی نمی شود. نام این پروتز به معنای این نیست که دیگر نیازی به تعویض پروتز خود نخواهید داشت. بلکه  پروتز نهایی، اندامی است که از اندازه کردن پروتز با سربلندی بیرون آمده و کاملا با ویژگی های اندام های شما سازگار است. این نکته در هنگام اندازه کردن پروتز به افراد دچار نقش عضو، گوشزد می شود.

به طور کلی عمر متوسط این پروتزها  چیزی در حدود 2 تا 5 سال است. در صورتی که فرد متقاضی دریافت پروتز، کودک باشد، این زمان به مراتب کوتاه تر نیز خواهد بود. چرا که کودکان همواره رو به رشد هستند و به فراخور رشد دیگر اندام های بدن خود به پروتز جدید نیاز خواهند داشت.

از این گذشته هرگونه تغییر وزنی در فرد متقاضی دریافت پروتز، نیز منجر به تغییراتی در پروتز می شود. به این ترتیب، در صورت کاهش یا افزایش وزن خود باید به پزشک مراجعه کنید. او تغییرات لازم را در نحوه اندازه کردن پروتز شما اعمال می کند.

www.msdmanuals.com, www.hangerclinic.com Source:

تماس
واتس‌اپ
اینستاگرام