پروتزها محصولاتی موقتی جهت پوشاندن قسمت های آسیب دیده بدن هستند. قسمت هایی که یا به طور کامل قطع شده اند یا آسیب دیده اند. اتفاقاتی همچون برق گرفتگی، تصادف و سوختگی ممکن است که منجر به این اتفاق شوند. از طرفی نقص و بدشکلی گوش یک بیماری مادرزادی است.

این محصول پزشکی با متیل متاکریلات، پلی یورتان و سیلیکون ساخته می شود؛ اما سیلیکون بهتر است. زیرا انعطاف دارد؛ سبک است و رنگ پذیری بالایی نیز دارد. هر پروتز به طور منحصر به فرد برای هر بیمار طراحی و ساخته شده است و متناسب با رنگ پوست او رنگ آمیزی می شود.

در این نوشتار قصد داریم که در رابطه با پروتز گوش، روش های ساخت و کاربرد آن صحبت کنیم. اگر به تازگی تصمیم گرفته اید که از این پروتزها برای گوش خود استفاده کنید و می خواهید که در رابطه با آن ها بیشتر بدانید و اطلاعات کافی را قبل از استفاده از پروتز کسب کنید؛ در این نوشتار با ما همراه باشید.

روش ساخت پروتز گوش

استفاده از پروتز گوش یک انتخاب شخصی است و به بیمار بستگی دارد. هر شخص باید خود تصمیم به استفاده یا عدم استفاده از این پروتز ها بگیرد. ممکن است که فرد به طور مادرزادی دچار نقص باشد. به طوری که در چنین حالتی از همان زمان کودکی و از 5 سالگی به بعد یا زمان مدرسه شروع به استفاده از پروتز می کنند.

برای اشخاصی که در مراحل بعدی زندگی گوش خود را از دست داده اند؛ استفاده از پروتز با چالش هایی همراه است. احتمال دارد که فرد اطلاعات کافی در این زمینه نداشته باشد و بترسد. در ادامه روش ساخت و اتصال پروتز گوش را شرح می دهیم که با مطالعه آن اطلاعاتی کسب کنند.

پروتز باید فرم طبیعی داشته باشد و عملکرد گوش را تا حدی تقلید کند. انواع مختلفی از این پروتزها وجود دارند که در نحوه اتصال با یکدیگر متفاوت هستند. فرد بیمار باید با توجه به شرایط جسمی خود یکی از آن ها را برگزیند.

به طور کلی، ساخت پروتز مراحلی دارد که اکثر آن ها با یکدیگر مشترک هستند. جهت ساخت پروتز گوش ابتدا محل قرارگیری پروتز روی سر را مشخص کرده و قالب گیر ی می کنند. سپس ماده سیلیکونی را با رنگ ترکیب شده درون قالب ریخته و پروتز را می سازند.

قالب گیر ی گوش

اگر یک گوش از دست رفته باشد؛ از گوش دیگر جهت قالب گیر ی استفاده می  شود و همچنین محل قرارگیری پروتز را نیز از همین طریق به دست می آورند.

اگر هر دو گوش از بین رفته باشد؛ به طور معمول از گوش والدین فرد یا خواهر و برادر او قالب گرفته می شود. به طوری که بیشترین حد شباهت و تناسب به وجود بیاید.

ابتدا سه نقطه به صورت افقی در سه قسمت گوش سالم مشخص کرده و همان نقاط را به گوش از دست رفته نیز منتقل می کنند. به این شکل محدوده عملکرد مشخص می شود. سپس کانال های شنوایی گوش سالم را با پنبه پوشانده و با استفاده از هیدروکلرید قالب گیری را انجام می دهند.

مدل سازی

متناسب با وضعیت بیمار مدل از ابتدا ترسیم می شود یا از گوش اهدا کننده استفاده می کنند. همانطور که گفته شد؛ ممکن است که کسی که قالب از گوش او گرفته می شود؛ خواهر و برادر یا هرکسی باشد که گوش او با گوش بیمار تناسب داشته باشد. پس از قالب گیری ابتدا یک نمونه اولیه با موم می سازند و نواقص احتمالی آن را برطرف می کنند.

قالب سه تکه

پس از ساخت و امتحان مدل مومی روی گوش، وقت ایجاد قالب سه تکه است. این قالب را جهت راحتی کار و بهبود شکل مدل نهایی سیلیکونی به کار می برند. ابتدا گوش مومی را روی یک استند ثابت می کنند و لبه های بیرونی آن را می سابند که نازک شود و به خوبی روی پوست بنشیند. پس از این وقتی که چسب روی کار ریخته شود؛ لبه ها دیگر دیده نمی شوند.

مدل مومی را بین یک قالب گرد قرار داده و به آهستگی گچ دندانپزشکی را اضافه می کنند. پس از سردی و جدایی از قالب، دو شکاف بین این گچ قالب گیری دندانپزشکی ایجاد می شود که بین آن را با سنگ دندان پزشکی پر می کنند و قالب سه تکه آماده می شود. قبل از استفاده درون این قالب را به خوبی تمیز می کنند که هیچ عامل بیرونی به سیلیکون نچسبد و واکنش ندهد.

رنگ آمیزی پروتز گوش

هر اندازه رنگ گوش به رنگ پوست بیمار نزدیک تر باشد؛ حالت طبیعی تری دارد. سیلیکون ماده شفافی است و به راحتی رنگ می گیرد. جهت ساخت ترکیب رنگی مناسب ابتدا سه رنگ اصلی قرمز، زرد و آبی را ترکیب کرده و مطابق با نیاز از رنگ های دیگر استفاده می شود. سپس مایع سیلیکونی اضافه شده و قالب بسته بندی می شود و به مدت ۲۴ ساعت باقی می ماند.

در مرحله بعد سیلیکون را با احتیاط از قالب جدا می کنند و سپس لبه های تیز آن را صیقل داده و جهت قرارگیری روی پوست آماده می کنند.

روش اتصال

مراحل ذکر شده، قسمت های مشترک بین تمام پروتزهای گوش بودند؛ اما پروتزهای گوش با سه روش به محل خود متصل می شوند که هر یک به صورت جداگانه مراحلی را طی می کنند:

پروتزهای چسبی

این نوع پروتز با یک نوع چسب مخصوص به محل می چسبد. پس از طی مراحل تعیین موقعیت، قالب گیری و ریخته گری مواد، پروتز به بیمار تحویل داده می شود. پروتزهای چسبی برای افرادی که فعالیت زیاد دارند یا بسیار عرق می کنند؛ مناسب نیستند. ممکن است که پروتز حین ورزش یا حتی راه رفتن از روی گوش سرخورده و بیافتد. البته مراقبت شخص نیز در میزان ماندگاری پروتز گوش بسیار اهمیت دارد.

پروتزهای آهنربایی

پروتزهای آهنربایی به وسیله آهنربا به سر متصل می شوند. این نوع پروتز به وسیله آهنربا به ایمپلنت لنگری درون گوش که از جنس آهن است؛ چسبیده و در محل خود ثابت می مانند. از طرفی این کار با گیره های مخصوص نیز انجام می شود. به این شکل مدتی طول می کشد که پروتز و ایمپلنت با محیط درون گوش و استخوان هماهنگ شوند؛ اما پروتز در محل خود ثابت می ماند و خارج نمی شود.

کاربرد

پروتزها کاربردهای مختلف همچون پوشاندن محل آسیب دیده و بسیاری از عملکردهای پزشکی دارند. در ادامه با چند مورد از کاربردهای پروتز گوش آشنا می شویم:

زیبایی

از دست دادن عضوی از بدن توازن طبیعی اندام ها را به هم میزند. استفاده از پروتز به جای عضو از دست رفته، زیبایی و تناسب اندام ها را حفظ کرده و تا حد زیادی جای عضو مربوطه را پر می کند.

از طرفی فقدان عضو برای فرد دردناک بوده و ممکن است که سبب بروز ناخوشی های روانی مانند افسردگی یا کاهش اعتماد به نفس شود. استفاده از پروتز گوش سلامت روان فرد را بهبود می بخشد و اعتماد به نفس وی را بازمی گرداند.

عملکرد پزشکی

یک پروتز گوش علاوه بر زیبایی تاثیرات عملی نیز دارد. به طور معمول این پروتزها بر کانال های شنوایی تاثیر گذاشته و حدود ۲۰ درصد در شنوایی فرد موثر هستند.

عملکردهای جانبی

همانطور که گفته شد؛ استفاده از پروتز اجباری نیست و به تصمیم فرد بستگی دارد. اما برخی اعمال بدون حضور گوش انجام نخواهند شد. به عنوان مثال در استفاده از سمعک به وجود گوش نیاز است و همچنین اگر فرد عینکی باشد؛ لزوم وجود گوش برای او مشخص خواهد بود. بنابراین این مورد یکی دیگر از کاربردهای پروتز گوش است.

در این نوشتار خواندیم

پروتز گوش محصولی به شمار می رود که جایگزین گوش از دست رفته می شود. ممکن است که گوش به دلیل حوادثی همچون تصادف یا آتش سوزی یا از طریق نقص مادرزادی از بین رفته باشد. به هر طریق، پروتز گوش یک جایگزین مناسب است. این پروتزها از سیلیکون ساخته شده و نرم و منعطف هستند.

جهت ساخت پروتزها از روی گوش سالم فرد یا از گوش والدین یا خواهر و برادر وی قالب گیری می شود. ابتدا یک نمونه اولیه از جنس موم می سازند و آن را روی محل موردنظر امتحان می کنند و سپس رنگ ترکیب شده را به همراه سیلیکون در قالب ریخته و یک روز کنار می گذارند که پروتز آماده شود. پروتز را برای بهبود شنوایی نیز به کار می برند. در نهایت در این مقاله به انواع و کاربردهای انواع پروتزهای گوش نیز اشاره شد.

Source: www.ncbi.nlm.nih.gov, www.microtiaandatresiacare.com