در بخش ‌های مختلفی از بدن به ‌ویژه در پاها و بخش ‌های زیر زانو گاهی نقص عضو رخ می ‌دهد. این نقص عضو با استفاده از پروتز زیر زانو جایگزین خواهد شد. هر اندازه هم که تکنولوژی ساخت پروتز پیشرفت کند باز هم مخاطراتی در استفاده از آن به‌وجود می ‌آید و بیماران را درگیر می‌ کند.

عفونت ‌هایی که در اطراف پروتز ایجاد می‌ شوند، از جمله مشکلاتی هستند که برای شخص بسیار آزاردهنده خواهند بود. با توجه به اینکه شخص مجبور است دائم از پروتز برای انجام امور روزمره خود استفاده کند، در صورت بروز عفونت درمان آن دشوار است. به همین خاطر استفاده از راه‌ حل ‌های پیشگیرانه در این رابطه مناسب ‌تر به نظر می ‌رسد.

استفاده از پروتز زیر زانو بدون احتمال عفونت

عفونت ‌هایی که در اثر استفاده از انواع پروتز به بیماران تحمیل می ‌شود، مشکلات زیادی را ایجاد می‌ کند و صنعت بهداشت جهانی همواره به دنبال راه‌ حلی برای این مسئله است. البته خوشبختانه تعداد کمی از افراد دچار این عارضه خواهند شد و بیشتر افراد پس از استفاده از پروتز زیر زانو بدون ناراحتی خاصی قادر به انجام کارهای روزمره خود هستند. با توجه به تحقیقات، میکرو ارگاسم‌ ها و عوامل متعددی این ‌گونه عفونت ‌ها را ایجاد می ‌کنند که با اطلاع از آن افراد قادر به پیشگیری و درمان عفونت هستند.

عفونت در اثر جراحی

بیشتر افراد کاندید استفاده از پروتز، بنا بر دلایلی مجبور به قطع عضو شده ‌اند. نام پزشکی قطع اعضای بدن آمپوتاسیون است و یکی از رایج ‌ترین دلایل آمپوتاسیون، به‌ خصوص در ناحیه زیر زانو، زخم‌ های دیابتیک است. البته این عمل جراحی به دلایل دیگری ازجمله گرفتگی طولانی ‌مدت، نارسایی شریانی، زخم مزمن، عفونت استخوانی، تومورهای بدخیم، له شدن اندام یا هر عارضه پزشکی دیگری نیز امکان دارد که انجام شود.

یکی از بخش‌ هایی که امکان بروز عفونت در آن وجود دارد، محل جراحی آمپوتاسیون است. این عفونت سطحی خواهد بود؛ به این معنی که معمولا خفیف است و طی مدت کوتاهی و با مصرف آنتی ‌بیوتیک و مراقبت‌ های خاص به ‌سرعت از بین می‌رود. البته نباید با مطالعه این مطلب درمان این عفونت را ناچیز بدانید. حتی عفونت‌ های سطحی نیز در صورت عدم رسیدگی و درمان به‌ موقع تبدیل به عفونت‌ های شدید و خطرساز خواهند شد.

پیشگیری

این نوع عفونت امکان دارد که در بیمارستان یا حتی پس از ترخیص و در منزل به وجود بیاید. در هر صورت بخشی از پیشگیری ‌ها در این زمینه توسط پزشک انجام می‌ شود؛ به این صورت که باید جای زخم و وسایل را کاملا استریل کند. خود بیمار در صورت مشاهده عفونت در محل جراحی باید به پزشک خود اطلاع دهد. استفاده خودسرانه از آنتی‌بیوتیک یا کندن جای زخم و دست ‌کاری آن بهبود زخم و عفونت احتمالی را دشوارتر می‌ کند.

عفونت مربوط به زخم ‌های دیابتیک

بسیاری از استفاده ‌کنندگان پروتز زیر زانو اشخاصی هستند که به دلیل دیابت دچار نقص عضو شده‌ اند. بروز زخم در اندام‌ های تحتانی و پاها یکی از مشکلاتی است که مبتلایان به دیابت یا قند خون با آن مواجه هستند. گاهی با استفاده از پروتز نیز اشخاص مبتلابه دیابت دچار زخم می ‌شوند.

ایجاد یک زخم کوچک در افراد عادی شاید مسئله چندان مهمی نباشد و گذشت زمان کوتاهی ترمیم شود. با این حال در بیماران دیابتیک این مشکل امکان دارد که رو به وخامت برود. به این دلیل که دیابت با گذشت زمان به عصب‌ ها آسیب وارد می ‌کند و فرد دچار بی‌ حسی در اندام‌ ها به ‌خصوص در پاها می‌ شود.

این حالت بی ‌حسی یا نوروپاتی بسیار خطرآفرین است؛ به این خاطر که شخص در صورت بریدگی یا زخم وجود آن را حس نمی ‌کند. پوست بخشی از پا که در داخل پروتز قرار دارد نیز بسیار حساس و آسیب ‌پذیر است. در نتیجه امکان بروز زخم در این ناحیه به‌ ویژه در روزهای ابتدایی استفاده از پروتز وجود دارد. این زخم‌ ها در صورت عدم مشاهده به ‌موقع به‌ سرعت عفونت می‌ کنند و حتی امکان دارد که تا استخوان نیز پیشروی داشته باشند.

علت عفونت زخم دیابتیک اطراف پروتز و پیشگیری از آن

عدم توجه به زخم ایجادشده و مشکل در سیستم ایمنی بدن موجب می ‌شود که در اشخاص مبتلابه دیابت عفونت در اطراف پروتز زیر زانو ایجاد شود. بروز این زخم‌ ها به‌ خصوص در این افراد درمان سخت و طولانی‌ مدتی خواهد داشت. به این خاطر که دیابت تغییراتی در عروق خونی به وجود می ‌آورد و جریان خون را با اختلال مواجه می‌ کند. کاهش جریان خون درد و عفونت را تشدید می ‌کند. ضمن اینکه وجود عفونت مانع از بهبود زخم خواهد شد.

افراد مبتلابه دیابت باید محل پروتز زیر زانو خود را به‌ طور مرتب بررسی کنند و در صورت مشاهده زخم‌ های کوچک به پزشک خود اطلاع دهند و درمان زخم را پیش از بروز عفونت آغاز کنند.

زخم و عفونت در اثر استفاده مداوم از پروتز

در روزهای ابتدایی استفاده از پروتز زیر زانو، شخص هنوز به این سبک زندگی عادت نکرده است. اندام باقیمانده نیز امکان دارد که با سوکت یا محل اتصال پا به پروتز هماهنگ نباشد. این ناهماهنگی ‌ها در اندامی همچون پا که فشار کل بدن را تحمل می‌ کند، خطر بروز زخم را افزایش خواهد داد.

این زخم اغلب در اطراف پروتز ایجاد می ‌شود. ایجاد این زخم ‌ها به احتمال زیاد با عفونت همراه است. به این خاطر که زخم در ناحیه کاملا بسته ایجاد می ‌شود. این ناحیه در معرض تعرق قرار دارد. در فضاهایی که به دلیل تعرق مرطوب و گرم هستند نیز پتانسیل رشد باکتری ‌ها و میکروب ‌های عفونت‌ زا مختلف افزایش پیدا می ‌کند. همین عوامل موجب شیوع عفونت در ناحیه ایجاد زخم خواهند شد.

درمان چنین زخم‌ هایی با توجه به اینکه شخص هر روز و برای استفاده روزانه خود مجبور به استفاده دائم از پروتز است، دشوار به نظر می ‌رسد. به همین خاطر نیز باید با روش‌ های درست استفاده از پروتز و تهیه پروتز مناسب از بروز زخم و عفونت احتمالی جلوگیری کرد. معمولا پزشکان و متخصصان اندام باقیمانده را با دقت اندازه‌گیری می‌ کنند و پروتز را بر اساس آن می ‌سازند؛ اما در روزها و ماه‌ های اولیه استفاده، امکان تغییر در اندام باقیمانده بسیار زیاد است.

پیشگیری

بنابراین در صورتی که در هنگام راه رفتن، درد و ناراحتی زیاد را حس کردید، در اسرع وقت به پزشک خود اطلاع دهید. پزشک امکان دارد که در صورت نیاز سوکت یا اندازه قسمت‌های مختلف پروتز را تغییر دهد. گاهی بدون اینکه شخص متوجه باشد، زخمی در اندام باقیمانده ایجاد می‌شود. در این حالت باید برای پیشگیری از ایجاد عفونت زخم را به‌طور مرتب بررسی و زیر نظر پزشک از آنتی‌بیوتیک مناسب کنید.

سخن پایانی

قطع عضو اتفاق ناخوشایندی در زندگی هر شخصی است. با این حال گاهی در برخی از شرایط همچون دیابت، گرفتگی شدید، تصادفات و عوامل مختلف پزشکی جراح مجبور به قطع عضو می ‌شود. در موارد قطع عضو تحتانی، از پروتز زیر زانو استفاده می ‌شود. بهره‌ گیری از پروتزها به افراد کمک می ‌کند زندگی روزمره خود را از سر بگیرند. با این حال همیشه مخاطراتی در این خصوص وجود دارد که عفونت یکی از این خطرات است.

در این نوشته به دلایل بروز عفونت و راهکارهایی اشاره شد که برای پیشگیری از آن وجود دارد. بروز عفونت معمولا با تجویز آنتی‌بیوتیک زیر نظر پزشک درمان می ‌شود و امکان دارد که پس از جراحی یا در صورت عدم تطابق سوکت پروتز با اندام باقیمانده ایجاد شود. درمان زخم در افراد مبتلابه دیابت دشوارتر از افراد عادی است. به این خاطر که گردش خون و سیستم ایمنی ضعیف بهبود زخم در این افراد را کاهش می ‌دهد.

در پایان باید بدانید که هدف از استفاده از انواع پروتز این است که انجام کارهای روزمره در اشخاص درگیر با قطع عضو، با سهولت بیشتری انجام شود. با این وجود همیشه مشکلاتی وجود دارد که با آگاهی نسبت به آن‌ ها مسیر هموارتری را در پیش خواهید داشت.

Source: www.orthobullets.com

آیا می دانید پروتز زیر زانو چیست و کدام یک از انواع آن برای بیمار مناسب است؟ در بین اطرافیان شما کسی را می شناسید که عضوی از بدن خود را از دست داده باشد؟ اگر چنین است، این مقاله را ادامه دهید.

افراد زیادی هستند که به دلیل حوادث متنوع اندام هایی از بدن خود را از دست داده اند. بیماری یا تصادف برای برخی از افراد ممکن است قطع عضو به همراه داشته باشد. شاید بخواهید بدانید منظور از زیر زانو دقیقا کجاست ولی مقصود از زیر زانو به این معنی است که فرد از زانو به پایین را دیگر در بدن خود ندارد.

با این حال در مقاله ای که پیش روی شما قرار دارد می خواهیم به بهترین نوع پروتزی که برای زانو ساخته شده است بپردازیم. اگر این موضوع برای شما جالب است و قصد دارید اطلاعات مفیدی را از آن خود کنید، متن پیش روی خود را از دست ندهید!

پروتز زیر زانو و نیازهای بیمار

قدم اول برای اینکه بدانیم چه نوع پروتزی برای بیمار بهترین کارایی را دارد باید با انتظارات شخص آشنا شویم. به عنوان مثال بیمار می خواهد زمانی که از پروتز خود استفاده می کند مجبور نباشد آن را با خود و به سختی حمل کند بنابراین وزن آیتم مهمی به حساب می آید.

از طرف دیگر بیمار این انتظار را دارد که هنگام راه رفتن با پروتز غیر طبیعی به نظر نرسد و با آن مانند افراد معمولی قدم بگذارد. قابلیت انعطاف در قسمت زانو که به راحتی فرد امکان برداشتن گام را در پروسه قدم زدن داشته باشد نیاز اساسی دیگر محسوب می شود.

ممکن است ندانید ولی پای معیوب بیمار باید به راحتی داخل پروتز زیر زانو جای بگیرد و فرد حین استفاده از آن احساس راحتی کند. در کنار این ویژگی ها استحکام ساختار و بدنه پروتز که تحمل وزن شخص را داشته باشد نیز یکی دیگر از انتظارات مهم به شمار می آید.

بیماران می بایست هر 6 الی 12 ماه این عضو جدید را برای بررسی نزد پزشک ببرند و اصلاحات احتمالی آن را انجام دهند. با این حال همه این گزینه هایی که مطرح شد باید در کنار هم امکان راه رفتن آسوده و بدون دردسر را برای فردی که از آن بهره می برد مهیا کند.

در این بین اشخاصی هستند که با خرید عصا به زندگی و راه رفتن خود ادامه می دهند. بهترین پروتزهای زیر زانو در دنیا مربوط به آنهایی است که بیشتری کارآیی را با کمترین چالش خواهند داشت.

مفاصل مصنوعی چیست و چه مزایایی دارد؟

در ابتدای این بخش باید با مفهوم مفصل مصنوعی آشنا شوید. افراد زیادی با توجه به بیماری های مختلف مانند روماتیسم و ساییدگی ها مفصل های حرکتی خود را از دست می دهند. مفصل ها وظیفه حرکت اندام هایی را بر عهده دارند که دو استخوان در کنار یکدیگر است.

این دسته از بیماران به دلیل از دست دادن مفصل درد زیادی را تحمل می کنند زیرا دو استخوان با یکدیگر برخورد پیدا می کنند و دیگر حرکت امکان پذیر نیست. این حالت برای زمانی است که مفصل ها طی پیشرفت بیماری کاملا از بین رفته باشند.

همانطور که بیماران قطع عضو شده با پروتز زیر زانو قادر هستند حرکت خود را به شکلی دیگر داشته باشند در جراحی مفصل هم همین گونه است. یکی از مزایایی که برای جراحی مفصل وجود دارد این است که بیمار دیگر دردهای طاقت فرسای گذشته را ندارد و حرکت راحت تر خواهد بود.

درد در مفاصل امکان انجام فعالیت های دلخواه را از افراد می گیرد ولی با مفاصل مصنوعی این فرصت به وجود می آید که دوباره به سراغ آنها بروید. به همین جهت روحیه شکسته شده قبل نیز ترمیم می شود. تحقیقات نشان می دهد این جراحی آمار مرگ و میر را به علت کاهش افسردگی، مشکلات قلبی وغیره به میزان زیادی کم می کند.

تمام راه های درمانی با کشفیات جدید و بهبود مسیر معالجه موثرتر می شوند و این موضوع برای جراحی مفاصل مصنوعی هم صدق می کند. امروزه این عمل عوارض کمتری نسبت به گذشته دارد.

معایبی که برای جراحی مفاصل مصنوعی وجود دارد را بشناسید!

در این بخش می خواهیم شما را با عیوب و ایراداتی که در رابطه با جراحی مفاصل مصنوعی وجود دارد آشنا کنیم. همانطور که می دانید این عمل برای قسمت های مختلف بدن انجام می شود و شایع ترین آن در قسمت زانوهاست.

یکی از معایبی که درباره مفاصل مصنوعی نام می برند مشابه ایراداتی است که به پروتز زیر زانو می شود گرفت. فرسودگی، شکستگی یا  شل شدگی مفاصل مصنوعی با گذشت زمان و استفاده ممکن است برای بیمار به وجود بیاید.

دیگر ایرادی که برای این عمل وجود دارد مربوط به صدماتی است که احتمال دارد در زمان جراحی رخ بدهد که البته به ندرت خواهد بود. عفونت در محل جراحی عوارض احتمالی دیگری است که در جراحی مفاصل مصنوعی ممکن است بروز کند.

گاهی اوقات در رابطه با بعضی از بیماران ممکن است این مفصل ها کارایی درستی نداشته باشند و مفصل در برود که در این شرایط مجدد پزشک باید آن را اصلاح کند. در پروتز زیر زانو هم بعضی از این چالش ها طی استفاده مداوم احتمال دارد بروز کند و بیمار دچار مشکل شود.

با این حال افراد زیادی هرساله به این عمل می پردازند و وضعیت خود را توسط پزشک متخصص و معاینات بررسی می کنند. احساس درد و نقص عملکرد عضوی از بدن نیز مشکلاتی بیشتر از نقص یک عضو برای انسان به وجود می آورد که هرگز خوشایند نیست. آسیب به اعصاب و بی حسی در بعضی از مواقع برای بیمارانی که عمل مفاصل مصنوعی انجام می دهند نیز رخ می دهد.

جنس مفاصل مصنوعی از چیست؟

با توجه به اینکه یک جسم خارجی وارد بدن بیمار می شود می بایست از جنسی در ساخت مفاصل مصنوعی بهره ببرند که موجب عفونت نشود. با این وجود از نظر این که تمام بیماران بودجه های مختلفی برای درمان خود ندارند بنابراین انواع گوناگونی از این قطعه ساخته می شود.

با کمی تحقیق و جستجو نمونه های متفاوتی از مفاصل مصنوعی را در جنس های سرامیکی و فلزات مختلف یافت می کنید. هر کدام از این مفصل ها قیمت های متفاوتی را نسبت به جنس خود دارند و طبیعتا طول عمر آنها نیز با یکدیگر یکسان نیست.

سخن پایانی

سالانه افراد زیادی هستند که بر اثر تصادفات یا بیماری های مختلف اعضای بدن خود را ممکن است از دست بدهند. برای رفع مشکلاتی که آنها بعد از نقص عضو پیدا می کنند پزشکی راه های بسیاری را کشف کرده است که یکی از آنها پروتز زیر زانو است.

انتخاب بهترین نوع این دستگاه باتوجه به فاکتورهای مختلفی است که برای هر بیمار بهتر عمل می کند. برای بهبود عملکرد اندام های حرکتی جراحی مفاصل مصنوعی هم توسط پزشکان انجام می شوند. بدیهی است که معاینات پزشکی و آنالیز آن توسط پزشک متخصص برای بیمار مشخص می کند کدام راه درمانی موثرتر خواهد بود.

استفاده از این وسیله ها همانند مصرف داروهای شیمیایی است و در کنار بهبود مشکل عوارضی هم ممکن است برای بیمار به وجود آورد. با وجود تکنولوژی های جدید همواره از میزان این عوارض کم می شود و فرد به راحتی مسیر معالجه خود را طی می کند.

Source: www.southcoast.org, www.substech.com

از دست دادن اندام زیر زانو که به آن قطع ترانسیبال نیز گفته می‌شود، به قطع یا نبود پا در زیر زانو اشاره دارد. بروز این عارضه قطعا ناراحت‌کننده است اما امکان بازگشت به سبک زندگی مستقل قبل با استفاده از پروتزهای زیر زانو امکان‌پذیر خواهد بود.

پیش از شروع استفاده از این نوع پروتزها، شخص نیاز به مشاوره دارد. به این خاطر که باید با نحوه انجام امور روزانه با پروتز به جای پای طبیعی خود آشنا شود و نگرانی‌هایی را که بعد از عمل جراحی دارد، کنترل کند. به غیر از این افراد باید بدانند که در چه مواقعی باید پروتز زیر زانوی خود را تعویض کنند و باتوجه به جنس پروتز آیا نیاز به انجام این کار وجود دارد یا خیر.

پروتزهای زیر زانو چه زمانی نیاز به تعویض دارند؟

افراد زیادی را می‌شناسیم که حتی با وجود نقص عضو و استفاده از پروتزها هنوز هم زندگی شاد و موفقی دارند. بنابراین هیچ بهانه‌ای برای دنبال نکردن آرزوها و غمگین بودن وجود ندارد. با این حال شما باید بپذیرید که زندگی‌تان دستخوش تغییر شده است و یک عضو جدید به نام پروتز را باید همیشه همراه خود داشته‌ باشید.

فناوری‌های جدیدی هرچند سال یک بار، روی ساخت پروتزها تاثیر می‌گذارند و موارد راحت‌تر و مقاوم‌تری را وارد بازار می‌کنند. به همین خاطر نیز شما باید نسبت به این فناوری‌های جدید آگاهی داشته ‌باشید و در صورت نیاز از آن‌ها استفاده کنید. به غیر از این مسئله مواردی وجود دارد که بروز آن‌ها به معنای رسیدن زمان تعویض پروتز زیر زانو است. البته هر یک از این موارد را باید به پزشک متخصص خود اطلاع دهید.

ایجاد تغییرات در وضعیت فیزیکی

در صورت قطع عضو در اثر عمل جراحی و مشکلاتی همچون دیابت، جراح تلاش می‌کند که تا حدامکان از قطع استخوان جلوگیری شود و مقدار بیشتری از آن را حفظ کند. با این حال پروتز طبیعی باتوجه به اندازه و حالات فیزیکی شخص در همان زمان طراحی می‌شود.

این درحالی است که فیزیک اندام قطع‌شده، به خصوص در سال‌های اولیه استفاده از پروتز تغییرات زیادی می‌کند. به غیر از بروز تغییر در حجم اندام باقیمانده، امکان دارد که جنس پروتز موجب بروز حساسیت‌های پوستی و خارش و سوزش در بدن فرد شود. اندام باقیمانده نیز تحت تاثیر کل بدن فرد در طی زمان دچار افزایش یا کاهش وزن می‌شود. درچنین شرایطی عدم تطبیق پروتز زیر زانو و اندام باقیمانده موجب لغزش و زمین خوردن فرد خواهد شد.

تغییر در فعالیت‌های فیزیکی

با استفاده از پای طبیعی فرد هر فعالیتی را که تمایل داشته‌ باشد، انجام می‌دهد و هیچ محدودیتی برای او وجود ندارد. او به راحتی سوار هواپیما می‌شود، کارهای روزمره خود را انجام می‌دهد و در ورزش‌های مختلف بدون هیچ مشکلی شرکت می‌کند.

درباره پروتزهای زیر زانو این امکان وجود ندارد. زمانی که شما دچار نقص عضو می‌شوید، در شرایط روحی بدی هستید و همین که قادر به انجام کارهای روزمره خود باشید، برای شما کافی به نظر می‌رسد. با گذشت زمان در طول زندگی به پروتز عادت خواهید کرد و روحیه ازدست رفته خود را باز می‌یابید. در این شرایط احتمالا به یاد انجام ورزش‌های مورد علاقه خود میفتید. شاید دلتان بخواهد دوباره تنیس بازی کنید اما آیا این پروتزها برای انجام ورزش و فعالیت‌های فیزیکی جدید مناسب است؟

جالب است که بدانید برخی از پروتزها در داخل آب نیز قابل استفاده هستند. بنابراین اگر عاشق ورزش‌های آبی هستید، باید پروتز مناسب تهیه کنید. حتی اگر پروتز شما دارای ریزپردازنده و باتری است، باز هم در تکنولوژی‌های جدیدتر انواع ضدآب آن تولید شده‌ است.

ملاحظات مالی  

برخی از بیمه‌ها تحت شرایط خاص هزینه تهیه پروتز برای اندام باقی‌مانده فرد را تقبل می‌کنند. با گذشت زمان که پروتز دچار استهلاک می‌شود و کارکرد فرد را دچار اختلال می‌کند، بیمه هزینه بخشی از هزینه‌های تعویض آن را پرداخت خواهد کرد.

با این حال امکان دارد که شما در گذشته به دلیل بودجه ناکافی یا عدم آگاهی از نیازهای خود نوعی از پروتز را انتخاب کرده باشید که اکنون جوابگوی نیازهای شما نباشد و زیر نظر متخصص خود تصمیم به تعویض آن بگیرید.

ظاهر پروتز

بسیاری از افراد به دلیل نوع شغل یا دلایل شخصی، به ظاهر خود اهمیت زیادی می‌دهند. اکثر این اشخاص، از اینکه مردم در نگاه اول به پای مصنوعی آن‌ها خیره شوند، احساس ناخوشایندی خواهند داشت. به همین خاطر نباید نقش ظاهر پروتز را نیز نادیده بگیرید.

روی بعضی از پروتزها امکان استفاده از روکش‌های آرایشی از جنس فوم وجود دارد که ظاهری طبیعی به آن می‌دهد. برخی از روکش‌ها نیز حالت جورابی دارند و استفاده از آن‌ها بسیار ساده است.

با این حال اگر شما چنین دغدغه‌ای دارید، بهتر است پروتزی را انتخاب کنید که نزدیکی بیشتری به پای طبیعی دارد. به این خاطر که زیبایی ظاهری نیز از جمله مواردی هستند که باید به آن توجه شود.

از بین رفتن کیفیت و عملکرد اولیه

پروتزها از مواد مختلفی از جمله الیاف کربن، استیل، پلی‌استر و حتی تیتانیوم ساخته می‌شوند. با این حال حتی مقاوم‌ترین نوع پروتز نیز طول عمر خاص خودش را دارد که میزان فعالیت‌های فرد نیز روی آن تاثیر می‌گذارد. به این صورت که هرچه فعالیت‌های شخص بیشتر باشد، اصطکاک پروتز با زمین بیشتر می‌شود و طول عمر کمتری خواهد داشت.

با این حال به طور متوسط پروتزهای زیر زانو بین سه تا پنج سال عمر می‌کنند. البته شاید شما شخصی را ببینید که 15 سال است از یک پروتز خاص استفاده می‌کند که این مسئله ارتباط نزدیکی با موارد گفته‌شده دارد. در هر صورت هر زمان که هنگام استفاده از پروتز با مشکلات زیر مواجه شدید، زمان مناسب برای تعویض آن فرا رسیده‌ است:

• از کارافتادگی یکی از اجزای مهم پروتز؛
• ایجاد ساییدگی یا پارگی؛
• حرکت نامنظم و پهلو به پهلو در هنگام راه رفتن که با گذشت زمان بدتر می‌شود؛
• از دست دادن مقاومت هیدرولیکی (احساس اینکه پروتز در هنگام راه رفتن سریع با شما هماهنگ نمی‌شود یا در راه رفتن آهسته جلوی شما را می‌گیرد)؛
• حالت قفل شدن (زمین خوردن مداوم و پی‌در‌پی در اثر قفل‌شدگی پروتزهای زیر زانو)؛
• ایجاد حساسیت یا ناراحتی پوستی در اندام باقیمانده.

مواردی که در بالا به آن‌ها اشاره شد، باید در اسرع وقت با متخصص خود در میان بگذارید و با مشورت او برای تعویض پروتز بالای زانوی خود اقدام کنید.

سخن پایانی

پروتزهای زیر زانو تولیداتی هستند که به افراد دارای نقص عضو در بخش تحتانی پا کمک می‌کنند به زندگی عادی خود ادامه دهند. این افراد حتی با انواع پیشرفته پروتز قادر به انجام ورزش‌های مورد علاقه خود هستند. با این حال مقاوم‌ترین نوع پروتزها نیز پس از مدت زمان خاصی نیاز به تعویض دارند. این مدت به میزان زیادی به فعالیت‌های شخص بستگی دارد.

تعیین زمان مناسب برای تعویض پروتز باید با مشورت یک متخصص مشخص شود. با این حال در صورتی که در هنگام استفاده از پروتز حالت تلوتلو خوردن، قفل‌شدگی زانو و عدم تعادل را تجربه کردید یا اینکه یکی از اجزای مهم پروتز دچار از کارافتادگی شد، این موضوع را به متخصص اطلاع دهید.

به غیر از این موارد امکان دارد که ابعاد اندام باقیمانده به دلیل افزایش و کاهش وزن یا مرور زمان تغییر کند. برای تطبیق پروتز با این تغییرات گاهی تعویض سوکت (محل اتصال اندام با پروتز) انجام می‌شود اما گاهی شاید لازم باشد که پروتز را به طور کامل تعویض کنید. در ضمن تغییر در نیازها و فعالیت‌های فیزیکی و وضعیت مالی فرد را نیز باید از جمله موارد مهم در تعیین زمان تعویض پروتز بدانیم.

Source: www.ottobockus.com

آیا اطلاعاتی از وسیله ای به نام پروتز زیر زانو دارید و می دانید برای چه مواردی استفاده می شوند؟ در اقوام خود فردی را دارید که به سبب قطع عضو از این وسیله استفاده کند؟ نگهداری اصولی از پروتز زیر زانو به چه صورت است؟

گاهی در تصادفات یا حادثه های طبیعی یا غیر طبیعی خبر قطع عضو را در بدن افراد می شنویم. علاوه بر این که این اخبار بسیار ناراحت کننده هستند ما را به این فکر وا می دارند که ادامه زندگی بدون یک عضو چگونه قابل انجام است؟ در شرایطی که یک فرد پای خود را از زانو از دست داده باشد این امکان وجود دارد که با استفاده از پروتز زانو به زندگی خود ادامه دهد.

جنس و سایز این پروتزها متفاوت است و هر شخصی که نیاز به آن دارد باید توسط پزشک معاینه و بررسی شود. اگر اطلاعاتی در این خصوص ندارید با ما همراه باشید که روش های نگهداری از پروتز زیر زانو را نیز بشناسید.

نگهداری اصولی از پروتز زیر زانو را یک بار برای همیشه یاد بگیرید!

آیا از پروتز زیر زانو استفاده می کنید؟ چنانچه جزو این دسته از افراد باشید کاملا درک می کنید که این وسیله دیگر جزوی از بدن شما به حساب می آید. از همین جهت نگهداری و مراقبت از آن موجب راحتی شما هنگام راه رفتن است.

برخی از مصرف کنندگان این وسیله روش نگهداری اصولی از آن را نمی دانند و این موضوع آنها را به دردسر می اندازد. از طرفی هم باید هر چند وقت یک بار به دنبال تعمیرات پروتز زانوی خود باشند. اما در این خصوص چه باید کرد و برای نگهداری اصولی از پروتز زیر زانو انجام چه کارهایی لازم است؟

اولین نکته این است که مانند چکاپ های سالیانه بدن، پروتز زانو را هم می بایست هر سال به پزشک خود نشان دهید. حسن انجام این کار در رفع اشکالات احتمالی قبل از ایجاد آسیب جدی و یا شکستن یک قطعه است. مسئله بعدی در استفاده اصولی و صحیح مطابق دستورات پزشک است که در صورت عدم رعایت موجب صدمه به خود و پروتز زانو خواهید شد.

موضوع بعدی که ضرورت دارد در مراقبت و نگهداری اصولی پروتز زیر زانو انجام دهید تمیز کردن آن است. نظافت جوراب های مخصوص و همچنین پوش های مصنوعی باید حتما مطابق دستورات مشخص شده صورت گیرد. به طور کلی پیش از اینکه استفاده پروتز زیر زانو را شروع کنید جلسه آموزش و نحوه کار با این وسیله توسط پزشک معالج انجام می شود. در این حالت چالش زیادی را حین راه کار با این دستگاه ندارید.

امتیازاتی که در استفاده و نگهداری اصولی از پروتز زیر زانو وجود دارد

برای اشخاصی که به هر دلیلی دچار قطع عضو شده اند پروتز زانو مزیت های زیادی دارد. به همین دلیل اگر نکات مهم را برای نگهداری اصولی از پروتز زانو رعایت کنید، همیشه از این وسیله مفید سود خواهید برد. اولین مزیت استفاده از این وسیله استقلال شما در انجام امور شخصی است.

این موضوع نه تنها شما را از وابستگی به دیگران بی نیاز می کند بلکه از طرف دیگر اعتماد به نفس شما را به میزان زیادی افزایش می دهد. به طوری که گاهی ممکن است فراموش کنید در حال استفاده از پروتز زانو هستید.

عدم تعادل از مشکلات شایعی است که افراد بعد از قطع عضو دارند. از زمانی که این وسیله را برای خود سفارش می دهید دیگر با این معضل خداحافظی می کنید و نگران افتادن خود نخواهید بود. با این وسیله به راحتی این امکان را دارید که از پله های ساختمان تنها بالا یا پایین بروید. نگهداری اصولی از پروتز زیر زانو و استفاده صحیح از آن به شما کمک می کند به راحتی هر حالتی را در پاهای خود ایجاد کنید.

چرا مراقبت اصولی از پروتز زیر زانو اینقدر مهم است؟

ابتدا در پاسخ به این سوال اساسی ضرورت دارد که بدانید عدم رعایت اصول نگهداری پروتز زانو خرج اضافی بر روی دست شما می گذارد؛ همچنین این موضوع سبب می شود که شما به مراتب شاهد کاهش کارآیی و ایجاد عیوب مختلف در این وسیله باشید.

از جهت دیگر اگر شما یکی از مصرف کنندگان این وسیله باشید بدون شک می دانید که محل قطع عضو آماده بروز انواع عفونت و حساسیت است. سوکت هایی که به طریق مستقیم با اندام پا در ارتباط هستند زمینه التهاب را ایجاد می کنند و همین دلیل باعث ایجاد بوهای نامطبوع و زخم می شود.

بدین سبب است که نگهداری اصولی از پروتز زیر زانو نه تنها طول عمر آن را افزایش می دهد بلکه از این گونه مشکلات در پا نیز جلوگیری می کند. در رابطه با این وسیله کاربردی گاهی پیش می آید که بر اثر اصطکاک آن هم طی مدت زمانی استفاده نیاز باشد قطعاتی را تعویض کنید.

یکی از علت های مراجعه به پزشک برای بررسی پروتز زیر زانو نیز همین موضوع است. در برخی شرایط هم به صلاحدید درمانگر قطعاتی را به عنوان پشتیبانی روی آن کار می گذارند که برای استفاده بسیار مفید خواهد بود.

شاخصه های یک پروتز زیر زانوی خوب!

انتخاب یک جنس خوب هرچند هزینه های بیشتری را ممکن است به شما تحمیل کند اما مدت زیادی آن را به خدمت می گیرید. البته همیشه هم هر گرانی خوب نیست و منظور از هزینه، صرف زمان کافی برای تحقیق و انتخاب یک پروتز زیر زانوی قابل است.

برای شناسایی نوع مناسب این وسیله کاربردی شناسه های زیر را حتما مد نظر قرار دهید.

• دارای قدرت برای تاب آوری وزن و میزان انعطاف پذیری کافی در اجرای حالت های مختلف هنگام نشستن یا ایستادن باشد.
• سبک باشد به طوری که وزن بیش از حد آن بار اضافه برای حمل بر دوش فرد نباشد.
• باید با پاهای بیمار سازگاری مناسب را داشته و همچنین هم سایز باشد.
• دارای قطعات با دوام و ساختار محکم باشد.

در تهیه و خصوصا نگهداری اصولی از پروتز زیر زانو بهتر است با پزشک خود مشورت و بدین ترتیب گزینه مناسب را خریداری کنید.

کلام آخر

پیشرفت علم پزشکی امروزه موجب شده که حتی بیماران قطع عضو شده صاحب اندامی جدید با کارآیی مناسب بشوند. اتفاق های مختلفی از جمله تصادف یا حوادث شغلی هنگام کار با دستگاه های صنعتی عامل بروز چنین مشکلات و قطع عضو هستند.

در این شرایط افراد زمانی که به دنبال درمان در خصوص اندام از دست رفته می روند اقدام به تهیه پروتزهای مصنوعی می کنند. این روزها پروتز زیر زانو از جمله وسایلی است که درخواست های زیادی از جانب متقاضیان دارد.

نکته ای که باید دانسته شود نگهداری اصولی از پروتز زیر زانو در حین استفاده است. موضوعی که کمتر کسی به آن توجه می کند و همین سهل انگاری باعث کاهش طول عمر و آسیب پذیری این وسیله مفید خواهد شد. با توجه به اهمیت خرید پروتز زیر زانو مناسب با فعالیت و بدن شما، حتما با پزشک خود مشورت های لازم را  در این باره انجام دهید.

Source: www.sciencedirect.com

قطع عضو در بدن به خصوص در اندام های حرکتی مانند پا، یکی از بدترین و سخت ترین اتفاقات ناگواری است که در زندگی برخی از افراد رخ می دهد. امروزه به دلیل تجهیزات پزشکی پیشرفته ای به نام پروتز زیر زانو، تا حدود زیادی این افراد به زندگی عادی خود مانند سایرین ادامه می دهند و حتی در بسیاری از زمینه ها از آن ها پیشی می گیرند.

بنابراین قطع عضو دیگر به عنوان محدودیت به شمار نمی رود و با پیشرفت های علم پزشکی هر ساله نوع جدید و کاربردی تری از پروتز زیر زانو رونمایی می شود. در صورتی که می خواهید که بهترین و مناسب ترین نوع پروتز را انتخاب کنید؛ باید در ابتدا با نحوه ساخت آن آشنا شوید و بعد از آن در رابطه با کاربرد پروتز مورد نظر اطلاعاتی به دست آورید. بنابراین در این مقاله قصد داریم که به شما در انتخاب بهترین و کاربردی ترین پروتز کمک کنیم.

پروتز زیر زانو چه اجزایی دارد؟

یکی از پرکاربردترین پروتز هایی که به جای عضو قطع شده ساخته می شود؛ پروتزی است که برای زیر زانوی افراد طراحی شده است. از آنجایی که این ناحیه از بدن در راه رفتن و انجام تمام فعالیت های افراد تاثیر بسیاری دارد؛ بنابراین باید در ساخت آن از اجزایی کاربردی استفاده شود. به طوری که عملکردی بسیار نزدیک نسبت به پای واقعی داشته باشند. به همین دلیل در پروتز زیر زانو از اجزای زیر استفاده می شود:

•     سوکت
•     آستر
•     پیستون
•     اسکلت پا
•     پوشش نهایی

البته پروتز ها انواع متنوعی دارند که ممکن است که بعضی از مواقع از اجزای دیگری  نیز در ساخت آن ها استفاده کنند. با این حال اجزای نام برده شده در همه پروتزهای زیر زانو یکسان است.

روند ساخت پروتز زیر زانو چگونه است؟

در این قسمت چگونگی ساخت این نوع از پروتز را به صورت مرحله به مرحله برای شما شرح می دهیم. به طوری که پس از این با اطمینان و اطلاعات کامل نسبت به خرید آن اقدام کنید.

مرحله اول: معاینه پزشک

جهت ساخت پروتز متناسب با اندام قطع شده افراد، باید در ابتدا معاینات لازم انجام شود. از آنجایی که ساخت و سفارش پروتز زیر زانو از چند روز تا چند هفته بعد از قطع عضو امکان پذیر است؛ پزشک متخصص ارتوپد در ابتدا باید وضعیت زخم ها و نوع قطع شدگی عضو زیر زانوی افراد را به طور کامل بررسی کند. به طوری که بر این اساس سفارشات لازم را به آزمایشگاهی که پروتز در آنجا ساخته می شود؛ ارائه دهد.

به همین دلیل در ابتدا باید از زخم های جراحی بیماران محافظت شود که بهبودی کامل در محل قطع شده به وجود آید و هر گونه تورم، درد و خونریزی فروکش کند. همچنین ممکن است که افراد از تجهیزاتی مانند پوشاک فشرده استفاده کنند که تورم و زخم ناحیه بریده شده سریع تر درمان شود و اندام و عضلات آن ناحیه شکل و فرم مناسب را جهت نصب پروتز برای زیر زانو به دست آورد.

این پوشاک فشرده ساز عضلات همچنین به کاهش حساسیت اندام در نواحی بریده شده کمک می کند که جهت قرارگیری سوکت پروتز آماده شوند. بعد از عمل قطع عضو، ناحیه مورد نظر تا یک سال ممکن است که دچار تغییر سایز شود. این پوشاک به تثبیت اندازه و سایز اندام مورد نظر در همان مراحل اولیه بعد از عمل کمک می کنند که پروتز زیر زانو بدون هیچ گونه مشکلی در محل مورد نظر قرار داده شود و نتیجه ای موفقیت آمیز داشته باشد.

مرحله دوم: ساخت آستر متناسب با شرایط بیمار

پس از انجام معاینات و تشخیصات اولیه در ساخت پروتز، مرحله بعدی انتخاب آستر مناسب است.آستر به پوششی نرم گفته می شود که قبل از نصب سوکت آن را روی ناحیه مورد نظر قرار می دهند که آسیبی به پوست بیمار در زمان قرارگیری سوکت وارد نشود.

همچنین این آستر با جذب نیروهای اضافی در زمان حرکت، به عضو سالم پا کمک می کند که در زمان راه رفتن با پروتز آسیبی به آن وارد نشود. از این رو پروتز زیر زانو به مدت طولانی تری قابل استفاده خواهد بود.

آسترها انواع متنوعی دارند که پزشک با توجه به سطح فعالیت افراد، نوع پوست، میزان برجستگی سطح عمل، شکل زانو و بسیاری از عوامل دیگر آستر مناسبی را متناسب با شرایط هر فرد برای او در نظر می گیرد. در برخی از مواقع نیز آسترها را به صورت سفارشی و از طریق نرم افزارهای متفاوت و اسکن پای بیمار تولید می کنند که با شرایط او همخوانی داشته باشند.

آستر را روی اندام از دست رفته بیمار می چسبانند که بر اساس اندازه های آن، قالب ریزی را انجام دهند. قالب ها را بر اساس سبک تعلیق تولید می کنند که این روش پیش تر توسط پزشک و بیمار به توافق رسیده است. بعد از پرشدن قالب ها و اصلاح آن ها بر اساس اندازه عضو باقی مانده پای بیماران، سوکت تشخیصی به صورت سفارشی ساخته می شود.

مرحله سوم: ساخت سوکت تشخیصی

سوکت های تشخیصی را با روش های متفاوتی مانند پین، خلا بالا و مکش تولید می کنند و جز اولین سوکت های پروتز زیر زانو هستند. متریال به کار برده شده در این سوکت ها از پلاستیک محکم و روشن تهیه شده است که به وسیله آداپتورها و پیچ به عضو باقی مانده پا متصل می شوند.

این سوکت ها را در ابتدا با پلاستیک می سازند که در صورت اصلاح اندازه ها این کار به راحتی انجام شود. در این صورت با گرم کردن پلاستیک اندازه مورد نظر سوکت مشخص می شود و در زمان راه رفتن مشکلی را در عضو باقی مانده پا ایجاد نخواهد کرد.

هنگام حرکت با پروتز بدون شک اندام شما دچار کاهش حجم خواهد شد که این امر بسیار طبیعی است. برای این منظور از جوراب ها جهت پرکردن این کاهش حجم استفاده می شود که سوکت سست نشود. این جوراب ها در شماره های متفاوتی وجود دارند که هر چقدر این شماره ها بزرگ تر باشند؛ ضخامت جوراب ها نیز بیشتر خواهد بود.

استفاده از جوراب ها سبب می شود که از حرکت بیش از اندازه پا در سوکت کاسته شود. بنابراین افراد ممکن است که علائمی مانند قرمزی، درد، تورم و کبودی را در اطراف عضو قطع شده مشاهده کنند. به دلیل کاهش حجمی که در اثر راه رفتن اولیه با پروتز زیر زانو ایجاد می شود؛ از سوکت تشخیصی دوم استفاده می کنند. در این صورت ممکن است که آستر و قالب جدیدی را نیز متناسب با سوکت دوم تولید کنند.

مرحله چهارم: تهیه سوکت نهایی و چند لایه

در این مرحله سوکت های تشخیصی تثبیت می شوند و در پای بیمار قرار می گیرند. در این زمان ساخت سوکت چند لایه با استفاده از فیبر کربن شروع می شود. این سوکت ها بسیار سبک و مقاوم هستند و در برابر کشش انعطاف پذیری بالایی از خود نشان می دهند.

این سوکت ها نیز به صورت سفارشی و با رنگ بندی متناسب با پوست بیمار تولید می شوند. قاب فیبر کربن به طور مستقیم به پروتز متصل می شود که راه رفتن برای بیمار امکان پذیر شود. در این مرحله ساخت پروتز زیر زانو به اتمام می رسد. جهت راه رفتن صحیح باید فیزیوتراپی زیر نظر پزشک انجام شود که این اندام های مصنوعی در پای بیماران تراز شوند.

در نتیجه

در پایان باید بدانید که در طول این مقاله گفته شد که پروتز زیر زانو یکی از پیشرفته ترین اختراعات بشر بوده است که امروزه با متریال بسیار مناسبی مانند فیبر کربن ساخته می شود. از این رو افرادی که دچار قطع عضو از زانو شده اند؛ با استفاده از آن به راحتی قادر خواهند بود که فعالیت های روزمره خود را انجام دهند.

به همین دلیل در این مقاله به توضیح مراحل ساخت و تولید این پروتز پرداختیم و گفته شد که کاربرد آن برای افرادی است که در قسمت زانوی پای خود دچار قطع عضو شده اند.

Source: www.infinitetech.org

ساخت پروتزها شامل مراحل مختلفی می شود. در واقع پروتزها تجهیزات پزشکی هستند که برای برگرداندن عملکرد طبیعی به اندام هایی که دچار قطع عضو شده اند، استفاده می شوند. در واقع ساخت پروتز مناطقی از بدن را که دچار نقص شده است مجبور به حرکت مجدد می کند. در این صورت امکان انجام بسیاری از کارها برای این افراد ایجاد می شود.

پروتز ها اندم هایی مکانیکی و شبیه سازی شده به اعضای از دست رفته بدن مانند دست یا پا هستند. در ساخت پروتز از متریال های متفاوتی به منظور بالا بردن سطح کیفیت و ماندگاری آنها استفاده می شود. بدون شک پروتز ها در زمان های قدیم به این صورت پیشرفته و مجهز نبودند و به مرور زمان انواع متفاوتی از آنها تولید و به بازار عرضه شده است.

تاریخچه ساخت پروتز

در حدود 600 سال قبل از میلاد زره پوشان قرون وسطی اولین پروتز ها از جنس آهن سنگین و بدون انعطاف را تولید کردند. این نوع از انواع پروتزها بدون رابط بودند. بنابراین امکان حرکت دادن آنها وجود نداشت. با گذشت زمان و ساخت انواع پروتز توسط افراد متفاوت، باز هم ویژگی های یک پروتز مناسب و با کیفیت در ساخت آنها مشاهده نشد.

این امر در قرن نوزدهم با تغییرات و تحولات اساسی روبرو شد. فردی به نام جی هانگر که در جنگ جهانی پای خود را از دست داده بود توانست در سال 1861 شرکت خود را برای ساخت پروتز یا پای مصنوعی تاسیس کند. طی سالهای زیاد این شرکت هنوز به فعالیت خود به عنوان سازنده انواع پروتز ادامه می دهد.

در قرن بیستم پیشرفت های شگرفی در صنعت ساخت پروتز ایجاد شد. این پروتز ها از موادی مانند پلاستیک های مدرن و سبک تر همراه با دوام و مقاومت بالاتری ساخته شدند. طی این جریان امکان جابجایی و حمل این پروتز ها برای افرادی که دچار قطع عضو بودن بسیار راحت تر از قبل بود. رنگدانه های مناسبی که در این تجهیزات استفاده می شد، شبیه سازی بهتری با پوست افراد ایجاد می کرد.

در این قرن اندام های مصنوعی میوالکتریک به بازار عرضه شد. این پروتز ها با استفاده از جریان برق، عضلات بازو یا پای افراد را به حرکت وا می داشتند. ساخت پروتز میوالکتریک در سال 1940 در سراسر جهان گسترش پیدا کرد.

در سال های اخیر نوع جدید از پروتزها ساخته و به بازار وارد شده اند. این پروتزها به صورت رایانه ای سبب حرکت اندام های قطع شده می شوند. بیشتر از 85 درصد از شرکت های خصوصی ساخت پروتز از CAD CAM برای طراحی مدل های متفاوت پروتز استفاده می کنند.

در ساخت پروتز چه تجهیزاتی نیاز است؟

در تجهیزات یک پروتز، می توانید یک سوکت هوا، یک ساختار داخلی یا اسکلت، دکمه های زانو، کمربندهای نگه دارنده متصل به بدنه، جوراب های پروتز برای پوشاندن قسمت های تماسی و پوست شبیه سازی شده را مشاهده کنید.

با این حال این اندام های مصنوعی در بسیاری از مواقع ممکن است تجهیزات دیگری را نیز در خود داشته باشند. این امر بستگی به موادی دارد که در ساخت پروتز از آنها استفاده می شود.

دستگاه های پروتز در ابتدا باید دارای وزن کم و سبک باشند. به همین دلیل بسیاری از بخش های اصلی آن از پلاستیک ساخته می شود. سوکت هوا را از ماده پلی پروپیلن می سازند. فلزات دیگری مانند تیتانیوم و آلومینیوم را به جای فلزات سنگین دیگر استفاده می کنند.

در مواقعی نیز استفاده از آلیاژهای این فلزات تا حدود زیادی مقاومت و کارایی آنها را در ساخت پروتز بالاتر می برد. در تولید پروتز های جدید از فیبر کربن برای ساخت اسکلت دارای وزن کم استفاده می شود.

در برخی از اندام های مصنوعی مانند پا هنوز هم در برخی از نواحی از چوب و فوم اورتان برای این منظور استفاده می شود. سایر مواد مانند پلی اورتان، پلی پروپیلن، اکریلیک و پلی اورتان از جمله مواد دیگری است که در ساخت پروتز از آنها استفاده می شود.

در ساخت جوراب های پروتزی، پارچه های نرم و بسیار مقاوم کارایی بالایی دارند. جوراب ها در ابتدا از پشم و امروزه از پنبه و مواد مصنوعی دیگر ساخته می شوند.

در ساخت پروتز ظاهر فیزیکی آن باید بسیار ماهرانه طراحی شود. این اندام ها باید شباهت بسیاری به اندام های قطع شده داشته باشند. در کنار کارایی بالایی که این تجهیزات از خود ارائه می دهند، بحث ظاهر از اهمیت بالایی برخوردار است.

پروتز هایی که به صورت اسکلت طراحی می شوند دارای پوششی نرم از مواد فوم پلی اورتان هستند که با شکل اصلی اندام ها مطابقت دارند. در نهایت پوشش جوراب یا پوست مصنوعی روی آنها قرار داده می شود.

فرآیند ساخت پروتز ها چگونه است؟

پروتز ها محصولاتی تخصصی هستند که باید تحت نظر پزشک و فیزیوتراپ برای بیمار تجویز شوند. بنابراین نمی توانید آنها را در فروشگاه ها تهیه کنید. بسیاری از تجهیزات پروتزها به صورت جداگانه و برخی از آنها مانند سوکت هوا سفارشی تولید می شوند.

در نهایت بنا به نیاز بیمار تجهیزات مورد نظر به یکدیگر متصل می شوند و مورد استفاده قرار می گیرند. در ادامه به نحوه ساخت پروتز و قسمت های متفاوت این تجهیزات اشاره می کنیم.

1.برای ساخت پروتز در ابتدا باید دقت و توجه خاصی را مبذول داشت. زیرا پروتزها باید بسیار شبیه به اندام های قطع شده افراد طراحی شوند. به همین دلیل متخصص پروتز برای شروع ساخت در ابتدا به مطالعه در مورد عضو قطع شده و ساخت مدل دیجیتالی مناسب با اندام قطع شده می پردازد.

2.در این مرحله طول اندام ها اندازه گیری و محل قرارگیری مفاصل و تاندون ها در نظر گرفته می شود. در این زمان متخصص پروتز از گچ برای ساخت قالب مناسب استفاده می کند. گچ مورد استفاده سریع خشک می شود و نمونه ای از اندامی که باید ساخته شود را برای متخصص ایجاد می کند.

3.ساخت سوکت به گونه ای است که از یک ورق ترموپلاستیک شفاف برای این منظور استفاده می شود. این ورق را گرم می کنند و در بالای قالب در محفظه خلا قرار می دهند. در این زمان هوای بین ورق و قالب از درون محفظه کشیده می شود. طی این جریان ورق مربوطه شکسته می شود و شکل قالب را به خود می گیرد. در نتیجه سوکت هوا تولید می شود.

4.سوکت ایجاد شده را روی بیمار تست می کند تا متناسب با شرایط او آن را تولید کنند. بیمار باید احساس راحتی کند، در غیر این صورت سوکت تولید شده مناسب نیست. با توجه به این امر دوباره گرمادهی به آن انجام می شود تا تغییراتی در آن به وجود بیاید.

5.طی این جریان سوکت دائمی را تولید می کنند. با توجه به متریالی مانند پلی پروپیلن در ساخت پروتز، روی قالب خلا ایجاد می کنند. در واقع اندازه این تجهیزات بعد از عمل کوچک می شود و تا حدود یک سال زمان نیاز است تا تثبیت شوند. بنابراین با تغییرات آناتومی امکان تعویض سوکت وجود دارد.

6.روش های ساخت پروتز ممکن است متفاوت باشد. ساخت قطعات پلاستیکی با استفاده از ایجاد خلا و تزریق آن به قالب برای شکل گیری مواد پلاستیکی مذاب و خنک شدن آن در نتیجه بیرون کشیدن پلاستیک از قالب سبب می شود تا قطعات پلاستیکی ساخته شوند.

قطعات فلزی از تیتانیوم و آلومینیوم نیز در قالب های مخصوص به خود ریخته می شوند. قطعات چوبی نیز با استفاده از اره و سایر تجهیزات نجاری مورد استفاده قرار می گیرند. این تجهیزات در انتها با استفاده از پیچ، چسب و لمینت در کنار یکدیگر متصل می شوند. در نهایت پوست مصنوعی و شبیه سازی شده روی این تجهیزات قرار می گیرد. در این صورت مراحل ساخت پروتز به پایان می رسد.

Source: www.madehow.com