قطع عضو مشکلی است که ممکن است بسیاری از ابعاد زندگی انسان را تحت تاثیر قرار دهد. یکی از این مشکلات که نقش مهمی در زندگی افراد دارد از دست دادن توانایی رانندگی‌کردن است. رانندگی با پروتز گزینه ‌ای است که پیش روی این افراد قرار دارد. از آنجایی که امروزه سرعت نقش مهمی در تعاملات اجتماعی دارد استفاده از وسیله نقلیه شخصی و رانندگی برای رسیدن به موقع به امور مختلف بسیار پررنگ است. رفت و آمد با وسایل نقلیه عمومی هر چند مزایای خاص خود را دارد، اما بی شک در بسیاری شرایط سرعت را کاهش داده و به ویژه این نکته برای افرادی که به دلایل مختلف دچار قطع عضو شده‌ اند به دلیل کمبود امکانات در وسایل نقلیه عمومی از اهمیت بیشتری برخوردار است. سوالات بسیاری همواره ذهن افراد دچار قطع عضو را درگیر می کند. سوالاتی از قبیل اینکه:

• آیا امکان رانندگی کردن بعد از قطع عضو وجود دارد؟
• آیا قوانین رانندگی اجازه می ‌دهد که رانندگی با پروتز انجام شود؟
• آیا راهی برای دریافت گواهینامه بعد از قطع عضو وجود دارد؟
• چگونه می‌توانیم با ماشین شخصی خود دوباره رانندگی کنیم؟

خبر خوب اینکه جواب همه سوالات بالا مثبت است. در ادامه به توضیح راهکارهای حل این مشکل می ‌پردازیم برای یافتن پاسخ این سوالات همراه ما باشید.

پروتز چیست؟

پروتز وسیله ‌ای است که افراد دچار قطع عضو معمولا به جای عضو حذف شده قرار می ‌دهند. قطع عضو ممکن است به دلیل بعضی از بیماری ‌ها مثل دیابت و یا به دنبال یک حادثه و از طریق عمل جراحی در زندگی انسان‌ ها اتفاق بیفتد.

این عضو مصنوعی در حقیقت جایگزین بخش از دست رفته بدن فرد شده و به بیمار در کاهش آسیب ‌های حاصل از قطع عضو کمک شایانی می ‌کند. با پیشرفت تکنولوژی امروزه امکان جایگزین کردن انواع مختلفی از اعضای قطع شده وجود دارد که سبب می ‌شود فرد دچار نقص عضو با اعتماد به نفس بالاتری در جامعه حضور یابد و بتواند با مشکلات کمتری زندگی و فعالیت ‌های خود را شروع کند

پروتز انواع مختلفی دارد و با توجه به نیاز فرد و انتظاری که از آن دارد تهیه می‌ شود. بعضی از انواع پروتزها تنها به منظور جایگزینی با عضو قطع شده و حفظ زیبایی به جای اندام قطع شده قرار می ‌گیرند. این نوع پروتز‌ها غیرفعال هستند و عملا کاربردی برای گیرنده ندارند. اما نوع دیگری از پروتزها عملکردی هستند. برخلاف دسته اول پروتز‌های عملکردی، کاربردی بسیار بیشتر از حفظ زیبایی دارند و قادرند بیمار دچار قطع عضو را قادر به انجام بسیاری از کارهایی نماید که در نبود عضو امکان پذیر نیست. این پروتزها توانایی افراد را ارتقا می ‌دهند و باعث می ‌شود که کیفیت زندگی بیماران قطع‌  عضو افزایش یابد. پروتز‌های عملکردی با توجه به نیاز کاربر ممکن است اهداف زیبایی را نیز تامین کنند و یا صرفا جنبه عملکردی آن ها مورد نظر باشد.

اخذ یا تمدید گواهی نامه رانندگی

شاید متعجب شوید؛ اما افراد دچار نقص عضو نه تنها از رانندگی منع نمی ‌شوند، بلکه به منظور بهبود شرایط روحی، به ادامه رانندگی با پروتز تشویق هم می ‌شوند. اما برای دریافت گواهی نامه و یا تمدید آن این افراد باید مسیر طولانی تری را نسبت به سایرین طی کنند. در واقع علاوه بر مراجعه به سازمان مربوط به دریافت گواهی نامه که برای همه الزامی است؛ مراحل دیگری هم هست که برای ادامه رانندگی با پروتز، باید طی شود.

بیماران دچار نقص عضو باید سازمان مربوط به صدور گواهی نامه را از هرگونه تغییر در وضعیت پزشکی و سلامتی خود باخبر کنند.

بیشتر افراد دارای قطع عضو بعد از این مرحله به یک مرکز ارزیابی معرفی می ‌شوند تا در صورت لزوم تغییرات لازم بر روی وسیله نقلیه آن ها پیاده ‌سازی شود. این مرحله بسیار ضروری است و امکانات لازم برای حفظ ایمنی خود شخص و سایر افراد را فراهم می ‌کند. در نتیجه رانندگی با پروتز را برای اشخاص ممکن می ‌سازد.

افراد دارای پروتز در صورتی که تمایل به ادامه رانندگی با پروتز داشته باشند باید در آزمون رانندگی افراد دارای نقص عضو شرکت کنند تا مهارت ‌های قبلی آن ها تایید شود.

اصلاحات احتمالی وسیله نقلیه

نکته ‌ای که باعث نگرانی بسیاری از افراد دارای پروتز می ‌شود مربوط به این است که چگونه با محدودیت‌ های جسمی موجود، به رانندگی با پروتز ادامه دهند. ماشین‌ هایی که از کارخانه به افراد تحویل می ‌شوند؛ شرایط کافی برای بیماران نقص عضو را فراهم نمی ‌کند در حقیقت این ماشین ‌ها نیاز به ایجاد اصلاحاتی دارند که باید در مراکز خاص بر روی خودروی فرد اعمال شود.

این تغییرات کاملا با نوع مشکل فرد و اینکه در چه قسمتی از بدن پروتز قرار دارد، انجام می ‌شود و خودرو برای افراد شخصی سازی می ‌شود. پس جای نگرانی وجود ندارد؛ چون با اعمال چندین تغییر ساده بر روی اتومبیل ‌های اتوماتیک این بیماران قادرند بدون دغدغه و با اطمینان از ایمن بودن شرایط به رانندگی با پروتز ادامه دهند.

افزودن کنترل ‌های دستی در ماشین مثل ترمز قابل کنترل با دست، دستگیره فرمان (steering knob), پدال گاز دستی از انواع اصلاحاتی است که برای رفاه حال افراد دارای پروتز بر روی ماشین ‌ها جاگذاری می ‌شوند.

با توجه به موقعیت نقص عضو، این امکان است که جای پدال گاز و ترمز در کف ماشین عوض شود و در سمت چپ قرار بگیرد یا دنده به جای بخش میانی صندلی ‌های جلو در جای دیگری قرار بگیرد. تغییرات دیگری نیز، در صورت نیاز در مورد اجزایی مثل کنترل فرمان، چراغ ‌های راهنما و برف پاک‌کن‌ ها ممکن است، اعمال می ‌شود.

قوانین مربوط به رانندگی با پروتز

قوانین مربوط به رانندگی با پروتز در کشورهای مختلف با هم متفاوت است و برای آگاهی یافتن از آن نیاز است به مراجع مربوطه در شهر خود مراجعه نمایید. اما با توجه به اهمیت و جایگاه حمل و نقل شخصی، در زندگی روزمره افراد، واضح است که بی ‌تردید افرادی که دچار قطع عضو شده ‌اند، نیز تمایل به حفظ روند طبیعی زندگی و ادامه فعالیت ‌های گذشته از جمله رانندگی کردن دارند.

انجمن‌ های قطع عضو معمولا برای تشویق افراد دارای نقص عضو به از سر‌گیر‌ی این فعالیت مهم از متخصصین ارتوپدی کمک می ‌گیرند و پاسخگوی سوالات بیماران هستند تا بتوانند نگرانی ‌های آن ها را رفع کرده و شرایط مناسب را برای افراد دارای پروتز فراهم آورند.

نتیجه‌ گیری

در گذشته افراد دچار قطع عضو با مشکلات عدیده ‌ای روبرو بودند، اما امروزه با پیشرفت علم و تکنولوژی امکانات ویژه ‌ای برای این افراد فراهم شده که امکان زندگی راحت تری را نسبت به گذشته برای این افراد فراهم می ‌آورد. شاید در گذشته رانندگی کردن با پروتز تنها رویایی بود که دست نیافتنی می‌ نمود. اما خوشبختانه امروز به واقعیت تبدیل شده و همانطور که خواندیم با طی مراحل و اجرای دستورالعمل ‌های بیان شده بیمارانی که از پروتز استفاده می ‌کنند، امکان راندن ماشین شخصی خود را دوباره خواهند یافت. از سرگیر‌ی فعالیت‌ های اجتماعی که فرد آسیب دیده به انجام آن ها عادت داشته، این بیماران را از نظر روحی بهبود می دهد که مسیر بهبودی را با سرعت بالاتری طی کنند.

Source: www.kenneyorthopedics.com

پروتز وسیله ای است که جایگزین عضو از دست رفته بدن می شود. بر خلاف تصور بسیاری از افراد، معمولا گزینه های مختلفی برای پروتز اندام فوقانی وجود دارد. استفاده از این پروتزها به عوامل مختلفی نظیر سطح قطع عضو، شیوه زندگی شما و غیرi بستگی دارد. این موارد با توجه به نیازهای شما گروه بندی می شوند. به عنوان مثال، برخی از موارد پروتز با پیوست های مختلف سفارشی سازی می شوند و امکان انجام سرگرمی هایی نظیر گلف و تیراندازی با کمان را به شما می دهد.

نکته مهمی که باید به خاطر بسپارید این است که بایستی این پروتز ها را برای حصول بهترین نتیجه، با توجه به نیازهای خود انتخاب کنید. با در نظر داشتن این نکته، در ادامه به بررسی انواع متداول ترین پروتز اندام فوقانی می پردازیم.

انواع پروتز اندام فوقانی چیست؟

همانطور که اشاره شد، استفاده از پروتز های مختلف، موجب آسان تر شدن کارهای افراد درگیر قطع عضو می شود و آنها سرگرمی های خود را به راحتی انجام می دهند. اما این انتخاب باید با توجه به نیازهای فرد مورد نظر انجام شود. اگر پروتز بازوی انتخابی شما با نیازهای شما متناسب نباشد، استفاده از آنها برای شما سودمند نیست و انتظارات شما را برطرف نمی کند. با مطالعه موارد زیر ابهامات خود در رابطه با انتخاب پروتز اندام فوقانی را برطرف کنید.

پروتز منفعل

پروتز اندام فوقانی یا بازوی منفعل، بهترین گزینه برای افرادی است که نیازمند پروتزی محکم و با ماندگاری بالا هستند. این پروتز ها از موادی نظیر سیلیکون ساخته می شوند. این مواد ممکن است، کیفیت بالا یا پایینی داشته باشند. در حالی که اکثر آنها محدود به تنظیم دستی هستند، در نتیجه بیشتر برای اهداف زیبایی انتخاب می شوند و به اندازه گزینه های دیگر کاربردی نیستند. در عوض، برای افراد قطع عضو در ناحیه انگشتان، پروتز انگشت استیل و تیتانیوم گزینه ای مناسب است.

پروتز وابسته به نیروی بدن

پروتز اندام فوقانی یا وابسته به نیروی بدن معمولا ترکیبی از عضلات بالای بدن و اندام های فرد است که همه با کابل با یکدیگر ارتباط دارند. این پروتزها تحت تاثیر اعصاب بدن هستند و با کشش عضلات تغییراتی در کابل ایجاد می شود. پروتز های وابسته به نیروی بدن، از قلاب ها و دست ها بهره می برند و این موارد، دارای دو حالت پیش فرض هستند؛ حرکت خودکار و حرکت دستی. این دستگاه های دارای بدنه، با استفاده از سیستم های کابل و با مهارتی عمل می کنند که بیمار را به استفاده از حرکات بدن (حرکت دادن شانه ها یا بازو)، برای کشیدن کابل و ساخت دستگاه ترمینال (دستی ، قلاب و یا پیشران) بازمی گرداند.  

بهتر است برای طبیعی به نظر رسیدن دست ها در این پروتز اندام فوقانی، از قلاب ها استفاده کنید. این قلاب ها به ویژه برای پروتزهای دو طرفه مفید هستند و دسترسی راحت تری به جیب و کیف دارند.

پروتزهای دارای قدرت خارجی یا میو الکتریک

این نوع از پروتز اندام فوقانی، از میکروپروسسورها برای تقویت سیگنال های دریافتی، استفاده می کنند و به شما امکان کنترل مچ دست را می دهند. اصطلاح میوالکتریک برای توصیف تکانه های الکتریکی در عضلات شما استفاده می شود. این تکانه ها جهت طبیعی بودن دامنه حرکتی، توسط پروتز ها پردازش می شوند. الکترود به عضلات در آرنج یا بازوی فوقانی، در داخل اندام پروتز متصل می شود.  حرکت این ماهیچه ها به مغز می گوید که مفصل آرنج را حرکت بدهد و دست یا قلاب را در انتهای پروتز باز یا بسته کند.

اصطلاح میوالکتریک به این دلیل به پروتز اندام فوقانی اطلاق می شود؛ که این پروتزها برای توصیف تکانه های الکتریکی و تقویت آنها مورد استفاده قرار می گیرند. در واقع این قطعات بسیار کوچک الکتریکی نیروی دریافت شده را تقویت می کنند و به حرکات فیزیکی تبدیل می کنند.

این نوع از پروتزها ترکیبی از ظاهر طبیعی پروتزهای منفعل را ارائه می دهند و به دلیل کارایی و قابلیت کنترل بالایی که دارند، محبوبیت زیادی دارند. بسیاری از مدل های قدیمی این دستگاه نیرویی معادل 20 تا 30 پوند را ایجاد می کنند.

مدل های پیشرفته تر پروتز اندام فوقانی، نیروهای ضعیف تر را نیز دریافت خواهند کرد. در واقع در این مدل ها به جای تمرکز روی دریافت نیرو، سعی شده است تا از الگوهای جدیدتری استفاده شود. این الگوهای جدید حرکات را سریع تر از فناوری های قدیمی تر درک و اجرا می کنند.

پروتزهای ترکیبی

پروتزهای ترکیبی از انواع پروتزهای وابسته به نیروی بدن و میوالکتریک هستند. این نوع از پروتز اندام فوقانی، به فرد امکان کنترل همزمان آرنج و دست را می دهد. پروتز های ترکیبی یا هیبریدی همچنین نیروی بالای دستگاه میوالکتریک را با بازخوردهای بدن هماهنگ و کنترل می کند.

پروتزهای خاص

این نوع از پروتزها برای فعالیتی خاص مانند ماهیگیری یا شنا ساخته شده اند. این دسته از پروتز اندام فوقانی همچنین برای انجام کارای روزانه نظیر مسواک زدن، شانه کردن مو و موارد دیگر مورد استفاده قرار می گیرد. امروزه محصولات کاربردی مناسبی در زمینه های مختلف و برای راحتی افراد ارائه می شود.

فناوری پیشرفته و آزمایشی ساخت پروتز اندام فوقانی

فناوری پیشرفته ساخت پروتز بازو، اولین فناوری پیشرفته پروتز است که با تکیه بر جدید ترین فناوری هوشمند همراه با پیشرفته ترین و با کیفیت ترین مواد ساخته شده است. این گزینه شامل موارد زیر است:

·        سنسورهایی که قابل جایگزینی است و امکان کنترل پروتزهای خارجی را فراهم می کند.

·        پروتز بازو که توسط موبیوس توسعه داده شده است.

·        اندام های پروتزی مدولار

·        پروتز اندام فوقانی یکپارچه

·        پروتز اختصاصی دست و رابط های لمسی که سیگنال های عصبی را از دستگاه ترمینال به جلو و عقب می فرستد.

زندگی بدون پروتز بازو

امروزه پروتز بازو دیگر به عضوی جدا ناپذیر و ضروری در بدن افراد دچار قطع عضو، شده است. به طور کلی، بیشتر افراد به دلیل تجربه نامناسبی که با فناوری و پروتز اندام فوقانی قدیمی تر داشته اند، از استفاده از این محصولات اجتناب می کنند. با این حال، محصولات جدید همراه با پیشرفته ترین فناوری ها، افراد بیشتری را به استفاده از آنها ترغیب می کنند.

مهم ترین چیزی که باید به خاطر داشته باشید این است که شما در روند توانبخشی خود، تنها نیستید. بهبودی فرآیندی تدریجی است و در افراد مختلف، متفاوت است .چندین مرحله در مسیر بهبود وجود دارد و هرکدام، چالش های دشواری را دارند. در نتیجه نگران نباشید و از این پروتز ها استفاده کنید.

با استفاده از روش های مدرن و جدید، بیش از 80 درصد از بیماران از پروتز اندام فوقانی یا بازو استفاده می کنند. در چند سال گذشته، نه تنها کیفیت این محصولات به طرز چشمگیری بهبود یافته اند، بلکه عدم استفاده از آنها مشکلات زیادی را به همراه می آورد. برخی از این مشکلات عبارتند از:

·        تشدید سندرم ها(تونل کارپال و غیره)

·        کاهش عملکرد

·        حرکت نامتعادل که منجر به کمر درد یا گردن درد می شود.

نتیجه گیری

پروتز اندام فوقانی یا بازو، از جمله لوازمی است که به بیماران قطع عضو در بازگشت به زندگی عادی کمک می کند. با استفاده از این نوع محصولات، انجام گلف و والیبال و غیره امری بدون مشکل به نظر می آید. امروزه افراد زیادی از این پروتزها استفاده می کنند و از مزایای آن نهایت استفاده را می برند. انواع مختلفی از پروتزهای مذکور وجود دارد که شما باید متناسب با نیاز خود آنها را انتخاب کنید و در انجام کارهای خود آسوده خاطر شوید.

Source: www.mcopro.com

برخلاف تصوری که اکثریت مردم از کلمه پروتز در ذهن خود دارند، پروتز به معنای اندام مصنوعی است. اندام های مصنوعی جایگزین قسمت های از دست رفته بدن در حوادث می شوند. در بسیاری از موارد نیز که فرد با نقص عضو به دنیا آمده است، می تواند با انتخاب پروتز مناسب ، زندگی عادی خود را از سر بگیرد.

پروتز ها در دو دسته کلی پروتز های اندام و پروتز های زیبایی قرار می گیرند که در این مطلب توجه به پروتز های اندام معطوف شده است.

پروتز های اندام با توجه به ناحیه قطع یا نقص عضو، می توانند در دو دسته پروتز های فوقانی و تحتانی جای گیرند. رایج ترین قطع عضو ها را در دو اندام پا و دست می توان دید. انتخاب پروتز مناسب با ناحیه قطع عضو و کارایی آن می تواند زندگی شما را متحول کند و توانایی جدیدی در اختیار شما قرار دهد.

پروتز ها معمولا از مواد مقاوم اما سبک ساخته می شوند که فرد احساس وزن بیشتری روی بدن خود نداشته باشد. عوامل مهمی که هنگام انتخاب پروتز مناسب باید مد نظر قرار داد عبارت است از: سن فرد، وزن و میزان تحرک و شغل فرد. علاوه بر موارد گفته شده، مدت زمانی که از قطع یا نقص عضو می گذرد نیز در انتخاب پروتز مناسب اهمیت دارد.

بهترین زمان گذاشتن پروتز مناسب

در مواردی که فرد در اثر حوادث دچار قطع عضو شده است، بهترین زمان برای انتخاب پروتز مناسب بعد از بهبودی و کاهش تورم اندام باقی مانده است. معمولا حدود یک تا 2 ماه بعد از عمل جراحی می توان از پروتز مناسب استفاده کرد. ممکن است بعضی شرایط این زمان را طولانی تر کند مثلا عفونت های اندامی.

اولین قدم برای ساختن پروتز مناسب قالب گیری است. معمولا با استفاده از انتهای اندام باقی مانده، قالب گچی می گیرند. از این قالب برای ساخت پروتز مناسب استفاده می شود. در موارد پیشرفته تر، قالب گیری این گونه است که اندازه هایی از اندام قطع شده شما به کامپیوتر داده و انتخاب پروتز مناسب به صورت کامپیوتری انجام می شود.

روند انتخاب پروتز مناسب

برای ساختن پروتزی مناسب با اندام قطع شده، مرحله اول ساختن یک اندام مصنوعی موقتی است. استفاده از پروتز مصنوعی از دو جهت حائز اهمیت است. اول اینکه اندام قطع شده تا بهبودی کامل به تدریج تغییر شکل می دهد. بنابراین انتخاب پروتز مناسب زمانی انجام می شود که اندام به ثبات و بهبود رسیده باشد.

در درجه دوم شما با استفاده از پروتز موقتی، می توانید به مرور به داشتن پروتز عادت کنید. در این صورت، سریع تر و آسان تر با پروتز دائمی خود کنار می آیید. مثلا اگر اندام آسیب دیده پای شما است، می توانید با به کارگیری پروتز موقتی نحوه راه رفتن با پروتز را تمرین کنید.

برای انتخاب پروتز مناسب ابتدا باید استفاده از پروتز موقتی را افزایش دهید. به کمک فیزیوتراپی و با گذشت زمان، به راحتی می توانید مدت زمان استفاده از پروتز موقتی را افزایش داده و آن را در طول روز بپوشید.

مواردی که هنگام انتخاب پروتز مناسب باید در نظر داشت

عوامل بسیاری وجود دارد که متخصص پروتز قبل از طراحی پروتز مناسب بررسی خواهد کرد. مولفه هایی که اهمیت بیشتری دارد و حتما باید در نظر گرفت شامل موارد زیر است:

• سطح فعالیت فرد
• سلامت جسمانی
• سطح قطع عضو(ها)
• اهمیت ظاهری در مقابل کارایی پروتز

پروتز های اندامی تاریخی طولانی دارند. تاریخچه پروتز ها از زمانی که آن ها را با چوب می ساختند تا زمانی که مدل های آلومینیومی آن ها مورد استفاده قرار می گرفت، گسترده است. امروزه فناوری های جدید، این اندام های مصنوعی را بسیار جذاب کرده و انتخاب پروتز مناسب کاری آسان شده است.

انتخاب پروتز مناسب برای دست و پا

دو مورد از شایع ترین قطع یا نقص عضو ها در دو اندام پا و دست دیده می شود. پروتز هایی که برای این دو اندام ساخته می شوند انواع مختلفی دارند که می توان آن ها را در دو دسته کلی پروتز های غیر فعال یا منفعل و پروتز های متحرک دسته بندی کرد.

اگر عضو قطع شده شما دست است، امکان استفاده از دو مدل پروتز برای شما امکان پذیر است. نمونه های غیرفعال دست از ظاهر زیبایی برخوردارند. اما این پروتز ها قابلیت حرکت و کارایی فیزیکی ندارند. انتخاب پروتز مناسب در نهایت با توجه به شرایط شما انجام خواهد شد.

نمونه های عملکردی و متحرک پروتز ها معمولا دارای کابل و باند هستند. این پروتز ها با کمک عضلات پشت و شانه قابلیت حرکت دارند. انواع پیشرفته تر پروتز های دست که مایوالکتریک نام دارند، قابلیت کنترل دست از طریق سیگنال های الکتریکی مغز را دارند. در این نمونه ها با استفاده از الکترودهای درون پروتز و مخابره پیام حرکت به مغز، حرکت مچ دست و آرنج مشاهده خواهد شد.

پروتز های پا مانند پروتز های دست انواع مختلفی دارند. دو نوع پرطرفدار این پروتز ها عبارت است از:

• پروتزی که اسکلت بیرونی سختی از جنس پلاستیک فشرده یا لمینت دارد و به پروتز exoskeletal معروف است.
• پروتزی که ساختار درونی محکمی دارد. این نمونه از یک قاب سبک ساخته شده که روی ساختاری تیر مانند کشیده شده است.

انتخاب پروتز مناسب پا به عواملی بسیاری بستگی دارد که مهم ترین آن میزان فعالیت روزانه فرد است.

پروتز پا از بخش های مختلفی تشکیل شده است؛ مثل مجموعه مچ، ساق پا و سوکت که محل ورود اندام قطع شده است.

انتخاب پروتز مناسب؛ غیر فعال یا متحرک؟!

برای انتخاب پروتز موارد زیادی باید در نظر گرفته شود. این موارد توسط پزشک متخصص پروتز بررسی می شود و متناسب ترین آن ها برای شما آماده می شود. مواردی که قبل از انتخاب پروتز مناسب باید مورد توجه قرار گیرد، به صورت مختصر در زیر آمده است:

سطح فعالیت فرد

معمولا پروتز ها و اندام های مصنوعی برای افرادی که فعالیت های شدید جسمانی ندارند، طراحی می شوند. اندام های کم کار طراحی ساده تری دارند و از نظر وزن سبک تر خواهند بود. علاوه بر این به راحتی قابل تعویض هستند.

سلامت فرد

اگر قطع عضو در اندام های فعال بدن مثل دست یا پا رخ دهد، داشتن پروتزی فعال که شما را به زندگی عادی برگرداند امری اجتناب ناپذیر است. با این حال بسیاری از افراد که شرایط خاص دارند، مثلا از بیماری های قلبی یا دیابت رنج می برند، نمونه های ساده پروتز را ترجیح می دهند. نمونه های ساده تر به دلیل کم وزن بودن و راحتی استفاده طرفدار بیشتری دارد.

سطح قطع عضو

سطح قطع عضو و عضوی که در آن نقص اتفاق افتاده از موارد مهم برای انتخاب پروتز مناسب است. مثلا اگر قطع عضو در پا رخ داده، انتخاب پروتزی که مجموعه مچ پای فعال داشته باشد بهتر است. هم چنین در مواردی که مفصل مچ دست درگیر است، انتخاب نمونه های متحرک پروتز کارساز است.

توجه به زیبایی یا کارایی

در بسیاری موارد انتخاب پروتز مناسب مشکل است چون فرد نمی داند زیبایی را مد نظر قرار دهد یا کارایی. نمونه های پروتز که شباهت زیادی با اندام های طبیعی دارند، معمولا گران قیمت تر هستند. به خصوص زمانی که متحرک باشند. اما نمونه های بسیاری وجود دارد که با وجود کارایی بالا، بسیار ساده هستند. اگر فعالیت های روزانه تان زیاد است، انتخاب پروتز های با کارایی بیشتر توصیه می شود.

کلام آخر

پروتز ها که در واقع جایگزینی برای اندام از دست رفته ما هستند، می توانند زندگی دوباره ای به ما هدیه دهند. در بسیاری از موارد استفاده از پروتز ها مسیر زندگی افراد را تغییر داده است. انتخاب پروتز مناسب با شرایط شما مهم ترین چیزی است که قبل از طراحی پروتز باید به آن توجه کرد. امروزه انواع بسیاری از پروتز ها طراحی و تولید می شوند که بتوانند تمام سلایق را پوشش دهند. بهتر است قبل از انتخاب پروتز مناسب مواردی مثل میزان فعالیت روزانه خود را بررسی کنید. سپس انتخاب کنید داشتن پروتز با ظاهر زیبا برای شما مهم تر است یا پروتزی که کارایی بهتری دارد.