گوش در زیبایی و ایجاد تقارن در صورت نقش مهمی در زیبایی ظاهر افراد دارد. مشکلات ظاهری در گوش مانند نبود آن یا شکل نازیبا ممکن است که به دلیل تصادف و آسیب های اکتسابی ایجاد شده یا احتمال دارد که فرد به طور مادرزادی با این مشکل روبه رو شده باشد.

دلیل این مشکل هر چه که هست؛ با پیشرفت علم پزشکی از گوش های مصنوعی در قالب پروتز سیلیکونی به جای گوش اصلی استفاده می شود. به همین دلیل در این مقاله مراحل ساخت و نصب پروتز گوش را برای شما شرح می دهیم. اگر شما یا نزدیکانتان جز افرادی هستید که به استفاده از این روش نیاز دارید؛ در این مقاله اطلاعات مناسبی کسب می کنید. بنابراین توجه شما را به ادامه این مطلب جلب می کنیم.

انتخاب گزینه پروتز برای ایجاد گوش

اولین گام، مهم ترین گام است. در ابتدای راه شما باید جهت انجام پروتز گوش اطمینان لازم را داشته باشید. رضایت و اطمینان خاطر روند ساخت و نصب گوش را راحت تر می کند. برای این منظور باید از پزشک حاذقی کمک بگیرید که عمل فوق را بدون کوچک ترین مشکلی برای شما انجام دهد.

هنگامی که از انجام پروتز گوش و انتخاب پزشک مناسب، اطمینان حاصل کردید؛ پزشک مراحل ساخت و نصب پروتز گوش را شروع می کند.

قالب گیری پروتزگوش

از آن جا که پروتز گوش باید ظاهری زیبا و طبیعی داشته باشد؛ قالب گیری در انجام این عمل بسیار اهمیت دارد. پروتز ممکن است که از ابتدا ترسیم شده یا از تکنیک های اهداکننده شخصی استفاده شده باشد که اندازه گوش وی با گوش شخص بیمار تطابق داشته باشد. پس از ترسیم گوش یا استفاده از تکنیک اهدا کننده، موم مدل سازی پر شده و قالب گیری انجام می شود.

جهت ساخت و نصب پروتز گوش باکیفیت، قالب های آن با استفاده از مواد نرم و قابل انعطافی تشکیل شده است. این ویژگی سبب شکل پذیری طبیعی و دقیق گوش می شود.

قبل از چاپ سه بعدی پروتز گوش و هنگامی که مدل گوش بیمار ترسیم شده است؛ ابتدا مدل اسکن شده و اندازه، رنگ و طبیعی بودن آن چک می شود. لازم به ذکر است که این فرآیند به 3 الی 5 جلسه ملاقات بیمار با پزشک نیاز دارد.

تنوع رنگی در قالب گیری

امری که در قالب گیری پروتز گوش مهم جلوه می کند؛ انتخاب رنگ است. خوشبختانه تنوع رنگی جهت ساخت و نصب پروتز گوش با رنگ طبیعی بدن در این فرایند وجود دارد. در قالب گیری پروتز گوش با استفاده از فرمول های رنگی مناسب، تمام جزئیات پوست را در پروتز پیاده می کنیم. این روند با رعایت تمام ظرافت های رنگی انجام می شود.

نصب پروتز گوشی

ساخت و نصب پروتز گوش برای هر شخص به صورت منحصر به فرد انجام می شود. بعد از قالب گیری برای بیمار سه گزینه جهت نصب دارد که در ادامه این سه گزینه را شرح می دهیم.

اتصال گوش با چسب پزشکی

اتصال گوش با استفاده از چسب پزشکی از ساده ترین روش های اتصال است. در این رابطه باید بدانید که در ساخت و نصب پروتز گوش به صورت چسبی نیازی به عمل جراحی وجود ندارد. در این روش از چسب های پزشکی مرغوبی استفاده می شود که حین نصب امکان انتخاب دقیق ترین محل به راحتی وجود دارد. این نحوه نصب توسط بیمار نیز قابل انجام است و برای وی به راحتی نصب لنز در چشم خواهد بود.

نصب مستقیم به آناتومی

از این روش نصب زمانی استفاده می شود که آسیب وارد شده به گوش سبب از بین رفتن قسمتی از گوش شده باشد و قسمت دیگر گوش روی سر باقی مانده است. در این صورت پزشک با قالب گیری متفاوت، پروتز گوش را به شکلی طراحی می کند که نصب پروتز تنها قسمت از دست رفته را پوشش دهد.

به دلیل اقدام محافظه کارانه ای که در این روش وجود دارد؛ بیماران ترجیح می دهند که از نصب مستفیم آناتومی استفاده کنند. استفاده از روش گفته شده در ساخت و نصب پروتز گوش، به دلیل وجود تکنیک های توسعه یافته در آزمایشگاه ها است که برای پزشک این امکان را فراهم می کند که بدون دست زدن به بافت باقی مانده گوش، قسمت های آسیب دیده آن را با همپوشانی طبیعی ترمیم کند.

کاشت لنگرانی استخوان یا ایمپلنت

کاشت لنگرانی استخوانی ایمپلنت هایی است که با استخوان سازگار بوده و بدون هیچ گونه دردی انجام می شود. ساخت و نصب پروتز گوش با روش گفته شده بین بیماران به دلیل کاربرد راحت و سازگاری مناسب آن بسیار رایج است. این سازگاری سبب ایجاد پایه ای پایدار برای پروتز گوش شده می شود. روش ذکر شده، عمل جراحی سرپایی دارد که در انتهای عمل پروتز گوش به راحتی وصل می شود.

در این رابطه باید بدانید که استخوان های اطراف گوش جهت بهبود پیوند پروتز به 3 الی 6 ماه زمان نیاز دارند. در پایان این دوره بیمار امکان آن را دارد که به راحتی و تنها با استفاده از آهنربا پروتز را متصل کرده و سپس جدا کند.

ساخت و نصب پروتز گوش در صورت نبود هر دو

نبود هر دو گوش شامل افرادی است که به صورت مادرزادی با این مشکل رو به رو هستند. در این شرایط پزشکان  با استفاده از روش های نوین و پیشرفته سیستماتیک، اندازه گوش بیمار را بر اساس مشخصات ظاهری سر و صورت تعیین کرده؛ سپس مکان و فرم مناسب را برای شخص مورد نظر انتخاب می کنند.

نحوه شست و شو و نگهداری از پروتز گوش

پس از ساخت و نصب پروتز گوش شست و شو و تمیز نگه داشتن از عوامل مهم در استفاده از آن محسوب می شود. توصیه پزشکان جهت شست و شوی گوش های مغناتیسی و چسبی آن است که هر شب قبل از خواب آن ها را جدا کرده و گوش پروتزی را تمیز کنید.

اگر پروتز شما چسبی است؛ تمام چسب های باقی مانده را تمیز کرده و هنگام صبح مجدد چسب بزنید. این موضوع سبب تنفس بهتر پوست کنار گوش می شود و به سلامتی آن کمک می کند.

سخن اخر

ساخت و نصب پروتز گوش نیازمند رعایت قوانین و شرایط تخصصی است که متناسب با شرایط مراجعه کننده این قوانین متفاوت خواهد بود. همانطور که در این مقاله گفته شد؛ در قالب گیری گوش از مواد انعطاف پذیر استفاده می شود و این قالب ها به قدری دقیق هستند که تمام ظرافت های گوش در آن ها قابل رویت است.

از آن جا که پزشکان به طبیعی بودن گوش پروتزی بسیار اهمیت می دهند؛ رنگ این پروتز ها مطابق با رنگ پوست است. همچنین باید بدانید که نصب پروتز گوش متناسب با شرایط و درخواست افراد متفاوت خواهد بود. همانطور که گفته شد؛ پروتز گوش ممکن است که با چسب متصل شود یا از ایمپلنت در نصب آن استفاده کنند.

در این مقاله نصب پروتز به صورت آناتومی را نیز شرح داده و به شرایط استفاده از این نصب ویژه اشاره کردیم. در نهایت پس از ساخت و نصب پروتز گوش مصنوعی روش نگهداری از آن را جهت طول عمر بیشتر پروتز گوش شرح دادیم.

Source: www.medicalartresources.com, www.ncbi.nlm.nih.gov, rcommunity.org

پروتزها محصولاتی موقتی جهت پوشاندن قسمت های آسیب دیده بدن هستند. قسمت هایی که یا به طور کامل قطع شده اند یا آسیب دیده اند. اتفاقاتی همچون برق گرفتگی، تصادف و سوختگی ممکن است که منجر به این اتفاق شوند. از طرفی نقص و بدشکلی گوش یک بیماری مادرزادی است.

این محصول پزشکی با متیل متاکریلات، پلی یورتان و سیلیکون ساخته می شود؛ اما سیلیکون بهتر است. زیرا انعطاف دارد؛ سبک است و رنگ پذیری بالایی نیز دارد. هر پروتز به طور منحصر به فرد برای هر بیمار طراحی و ساخته شده است و متناسب با رنگ پوست او رنگ آمیزی می شود.

در این نوشتار قصد داریم که در رابطه با پروتز گوش، روش های ساخت و کاربرد آن صحبت کنیم. اگر به تازگی تصمیم گرفته اید که از این پروتزها برای گوش خود استفاده کنید و می خواهید که در رابطه با آن ها بیشتر بدانید و اطلاعات کافی را قبل از استفاده از پروتز کسب کنید؛ در این نوشتار با ما همراه باشید.

روش ساخت پروتز گوش

استفاده از پروتز گوش یک انتخاب شخصی است و به بیمار بستگی دارد. هر شخص باید خود تصمیم به استفاده یا عدم استفاده از این پروتز ها بگیرد. ممکن است که فرد به طور مادرزادی دچار نقص باشد. به طوری که در چنین حالتی از همان زمان کودکی و از 5 سالگی به بعد یا زمان مدرسه شروع به استفاده از پروتز می کنند.

برای اشخاصی که در مراحل بعدی زندگی گوش خود را از دست داده اند؛ استفاده از پروتز با چالش هایی همراه است. احتمال دارد که فرد اطلاعات کافی در این زمینه نداشته باشد و بترسد. در ادامه روش ساخت و اتصال پروتز گوش را شرح می دهیم که با مطالعه آن اطلاعاتی کسب کنند.

پروتز باید فرم طبیعی داشته باشد و عملکرد گوش را تا حدی تقلید کند. انواع مختلفی از این پروتزها وجود دارند که در نحوه اتصال با یکدیگر متفاوت هستند. فرد بیمار باید با توجه به شرایط جسمی خود یکی از آن ها را برگزیند.

به طور کلی، ساخت پروتز مراحلی دارد که اکثر آن ها با یکدیگر مشترک هستند. جهت ساخت پروتز گوش ابتدا محل قرارگیری پروتز روی سر را مشخص کرده و قالب گیر ی می کنند. سپس ماده سیلیکونی را با رنگ ترکیب شده درون قالب ریخته و پروتز را می سازند.

قالب گیر ی گوش

اگر یک گوش از دست رفته باشد؛ از گوش دیگر جهت قالب گیر ی استفاده می  شود و همچنین محل قرارگیری پروتز را نیز از همین طریق به دست می آورند.

اگر هر دو گوش از بین رفته باشد؛ به طور معمول از گوش والدین فرد یا خواهر و برادر او قالب گرفته می شود. به طوری که بیشترین حد شباهت و تناسب به وجود بیاید.

ابتدا سه نقطه به صورت افقی در سه قسمت گوش سالم مشخص کرده و همان نقاط را به گوش از دست رفته نیز منتقل می کنند. به این شکل محدوده عملکرد مشخص می شود. سپس کانال های شنوایی گوش سالم را با پنبه پوشانده و با استفاده از هیدروکلرید قالب گیری را انجام می دهند.

مدل سازی

متناسب با وضعیت بیمار مدل از ابتدا ترسیم می شود یا از گوش اهدا کننده استفاده می کنند. همانطور که گفته شد؛ ممکن است که کسی که قالب از گوش او گرفته می شود؛ خواهر و برادر یا هرکسی باشد که گوش او با گوش بیمار تناسب داشته باشد. پس از قالب گیری ابتدا یک نمونه اولیه با موم می سازند و نواقص احتمالی آن را برطرف می کنند.

قالب سه تکه

پس از ساخت و امتحان مدل مومی روی گوش، وقت ایجاد قالب سه تکه است. این قالب را جهت راحتی کار و بهبود شکل مدل نهایی سیلیکونی به کار می برند. ابتدا گوش مومی را روی یک استند ثابت می کنند و لبه های بیرونی آن را می سابند که نازک شود و به خوبی روی پوست بنشیند. پس از این وقتی که چسب روی کار ریخته شود؛ لبه ها دیگر دیده نمی شوند.

مدل مومی را بین یک قالب گرد قرار داده و به آهستگی گچ دندانپزشکی را اضافه می کنند. پس از سردی و جدایی از قالب، دو شکاف بین این گچ قالب گیری دندانپزشکی ایجاد می شود که بین آن را با سنگ دندان پزشکی پر می کنند و قالب سه تکه آماده می شود. قبل از استفاده درون این قالب را به خوبی تمیز می کنند که هیچ عامل بیرونی به سیلیکون نچسبد و واکنش ندهد.

رنگ آمیزی پروتز گوش

هر اندازه رنگ گوش به رنگ پوست بیمار نزدیک تر باشد؛ حالت طبیعی تری دارد. سیلیکون ماده شفافی است و به راحتی رنگ می گیرد. جهت ساخت ترکیب رنگی مناسب ابتدا سه رنگ اصلی قرمز، زرد و آبی را ترکیب کرده و مطابق با نیاز از رنگ های دیگر استفاده می شود. سپس مایع سیلیکونی اضافه شده و قالب بسته بندی می شود و به مدت ۲۴ ساعت باقی می ماند.

در مرحله بعد سیلیکون را با احتیاط از قالب جدا می کنند و سپس لبه های تیز آن را صیقل داده و جهت قرارگیری روی پوست آماده می کنند.

روش اتصال

مراحل ذکر شده، قسمت های مشترک بین تمام پروتزهای گوش بودند؛ اما پروتزهای گوش با سه روش به محل خود متصل می شوند که هر یک به صورت جداگانه مراحلی را طی می کنند:

پروتزهای چسبی

این نوع پروتز با یک نوع چسب مخصوص به محل می چسبد. پس از طی مراحل تعیین موقعیت، قالب گیری و ریخته گری مواد، پروتز به بیمار تحویل داده می شود. پروتزهای چسبی برای افرادی که فعالیت زیاد دارند یا بسیار عرق می کنند؛ مناسب نیستند. ممکن است که پروتز حین ورزش یا حتی راه رفتن از روی گوش سرخورده و بیافتد. البته مراقبت شخص نیز در میزان ماندگاری پروتز گوش بسیار اهمیت دارد.

پروتزهای آهنربایی

پروتزهای آهنربایی به وسیله آهنربا به سر متصل می شوند. این نوع پروتز به وسیله آهنربا به ایمپلنت لنگری درون گوش که از جنس آهن است؛ چسبیده و در محل خود ثابت می مانند. از طرفی این کار با گیره های مخصوص نیز انجام می شود. به این شکل مدتی طول می کشد که پروتز و ایمپلنت با محیط درون گوش و استخوان هماهنگ شوند؛ اما پروتز در محل خود ثابت می ماند و خارج نمی شود.

کاربرد

پروتزها کاربردهای مختلف همچون پوشاندن محل آسیب دیده و بسیاری از عملکردهای پزشکی دارند. در ادامه با چند مورد از کاربردهای پروتز گوش آشنا می شویم:

زیبایی

از دست دادن عضوی از بدن توازن طبیعی اندام ها را به هم میزند. استفاده از پروتز به جای عضو از دست رفته، زیبایی و تناسب اندام ها را حفظ کرده و تا حد زیادی جای عضو مربوطه را پر می کند.

از طرفی فقدان عضو برای فرد دردناک بوده و ممکن است که سبب بروز ناخوشی های روانی مانند افسردگی یا کاهش اعتماد به نفس شود. استفاده از پروتز گوش سلامت روان فرد را بهبود می بخشد و اعتماد به نفس وی را بازمی گرداند.

عملکرد پزشکی

یک پروتز گوش علاوه بر زیبایی تاثیرات عملی نیز دارد. به طور معمول این پروتزها بر کانال های شنوایی تاثیر گذاشته و حدود ۲۰ درصد در شنوایی فرد موثر هستند.

عملکردهای جانبی

همانطور که گفته شد؛ استفاده از پروتز اجباری نیست و به تصمیم فرد بستگی دارد. اما برخی اعمال بدون حضور گوش انجام نخواهند شد. به عنوان مثال در استفاده از سمعک به وجود گوش نیاز است و همچنین اگر فرد عینکی باشد؛ لزوم وجود گوش برای او مشخص خواهد بود. بنابراین این مورد یکی دیگر از کاربردهای پروتز گوش است.

در این نوشتار خواندیم

پروتز گوش محصولی به شمار می رود که جایگزین گوش از دست رفته می شود. ممکن است که گوش به دلیل حوادثی همچون تصادف یا آتش سوزی یا از طریق نقص مادرزادی از بین رفته باشد. به هر طریق، پروتز گوش یک جایگزین مناسب است. این پروتزها از سیلیکون ساخته شده و نرم و منعطف هستند.

جهت ساخت پروتزها از روی گوش سالم فرد یا از گوش والدین یا خواهر و برادر وی قالب گیری می شود. ابتدا یک نمونه اولیه از جنس موم می سازند و آن را روی محل موردنظر امتحان می کنند و سپس رنگ ترکیب شده را به همراه سیلیکون در قالب ریخته و یک روز کنار می گذارند که پروتز آماده شود. پروتز را برای بهبود شنوایی نیز به کار می برند. در نهایت در این مقاله به انواع و کاربردهای انواع پروتزهای گوش نیز اشاره شد.

Source: www.ncbi.nlm.nih.gov, www.microtiaandatresiacare.com