گردنبند طبی چیست، مزایا و انواع

گردنبند طبی معمولا توسط بیمارانی که مداخلات جراحی ستون فقرات گردن داشته اند، برای ثابت نگه داشتن گردن استفاده می شود. همچنین برای درمان گردن درد ناشی از آسیب حاد یا درد مزمن نیز استفاده می شود. پس از جراحت ناشی از ضربه، گردنبند طبی را می توان هم برای ثابت نگه داشتن و هم کاهش درد استفاده کرد، اگر چه فایده گردنبند طبی در ابتدای حرکت فعال قابل بحث است چرا که حرکات اولیه می تواند پیشرفت های قابل توجهی در دامنه حرکت گردن و کاهش درد ناشی از آسیب ضربه ایجاد نماید. هدف اصلی گردنبند طبی جلوگیری یا به حداقل رساندن حرکت در ستون فقرات گردن است. گردنبند طبی همچنین سر را در یک موقعیت راحت نگه می دارد، و قوس طبیعی گردن را حفظ می نماید.

گرچه اصطلاح گردنبند طبی به طور گسترده مورد استفاده قرار گرفته است، اصطلاح استاندارد شده و جهانی پذیرفته شده برای آن ارتز گردن است. نام باید با توجه به قسمتی از بدن که با دستگاه ارتز حمایت شود، انتخاب شود از جمله ارتز گردن، ارتز سر و یا ارتز سرویکوتوراسیک.

انواع

بر اساس مواد و سختی مواد، گردنبندهای طبی را می توان به دو دسته تقسیم نمود:

• گردنبند نرم
• گردنبند سخت

گردنبند نرم

گردنبند نرم از مواد منعطف ساخته شده است. گردنبند نرم بر روی گردن و فک بیمار قالب بندی می شوند و اندازه آن برای بیمار تنظیم می شود. هر چند این گردنبندهای طبی، گردن را کاملا ثابت نمی کند، اما حرکت آنها را محدود می کند و یک یادآوری جنبشی برای بیمار جهت کاهش حرکت گردن است. از آنجا که گردنبند زیر چانه است و از چانه پشتیبانی می کند، انقباض عضلانی مورد نیاز در برابر نیروهای جاذبه برای نگه داشتن سر در یک موقعیت نرمال را به حداقل می رساند. این نوع گردنبند واقعا گردن را بی حرکت نمی کند و تنها انعطاف و کشش در فاز پایانی را محدود می کند. این گردنبندها در اطراف گردن قرار دارند و  تعریق را محدود می کند.

گردنبند سخت

گردنبند سخت طراحی ای مشابه با گردنبند نرم دارد، اما از پلکسی گلس ساخته شده است. از مزایای گردنبندهای سخت این است که به راحتی قابل استفاده بوده و تمیز نگه داشتن آنها آسان است. این نوع گردنبند نیز در اندازه های مختلف به تناسب بیمار ارائه می شود. این گردنبندها حرکت را برای انعطاف و کشش محدود می کند. گردنبندهای سخت نه تنها از چانه حمایت می کنند، بلکه همچنین از پشت سر نیز حمایت کرده، همچنین کشش فعال را به ویژه در مرحله پایانی کاهش می دهد. یکی از نقص های گردنبندهای سخت این است که به طور بالقوه می تواند باعث انسداد خروج وریدی شود که ممکن است فشار داخل جمجمه را افزایش دهد. اگر شواهدی روشن از افزایش فشار داخل جمجمه وجود داشته باشد، گردنبند باید برداشته شده یا تغییر موقعیت دهد.

تمامی گردنبندهای تجویزی را می توان با ارتز سینه و سر اضافی برای افزایش ثبات استفاده کرد.

گردنبندهای طبی به بریس های سخت متصل می شوند که سر و سینه را به هم متصل می کنند.

مدت استفاده موثر

توصیه می شود که گردنبند طبی به طور مداوم برای یک هفته تنها به دلیل کاهش درد استفاده شود. پس از آن استفاده از گردنبند باید به تدریج کاهش یابد. اگر گردنبند برای مدت طولانی پوشیده شود، می تواند چندین اثر منفی داشته باشد مانند: پوسیدگی های بافت نرم، آتروفی و تحلیل عضلانی، نازک شدن بافت عضلات زیرکتفی و هماهنگ کننده، و همچنین وابستگی روانی.

هر چند با این حال مطالعات متعدد تاثیرات گردنبند را در مقایسه با حرکت زود هنگام، نقد می کنند. هر دو درد را کاهش می دهند، اما حرکت زودتر بهبود بیشتری در محدوده حرکت گردن نشان می دهد. بعضی از مطالعات هم نشان داده اند که تفاوتی بین این دو مداخله وجود ندارد.

مقایسه

هنگامی که انواع مختلف گردنبند با توجه به ثبات مکانیکی (هر دو فعالانه و منفعلانه) مقایسه می شوند، تمام گردنبندها حرکات را تا حدی محدود می کنند. به ترتیب از کمترین محدودیت به بیشترین محدود کننده ها عبارتند از: گردنبندهای نرم، گردنبند فیلادلفیا، سومی. اگر چه تفاوت ها زیاد نیستند. به طور کلی گردنبندها سطح بالایی از محدودیت حرکت مکانی را ارائه نمی دهند و در افراد مختلف متفاوت است.

گردنبند نرم و سخت تفاوت قابل توجهی در حرکت برای فعالیت های روزانه ایجاد نمی کنند. این موضوع به این دلیل است که فعالیت های روزانه تنها به درصد کمی از کل دامنه حرکت نیاز دارند. هر دو گردنبند را می توان برای افرادی که درد کمی داشته ولی نیاز به ثابت نگاه داشتن گردن برای احساس امنیت هستند مفید هستند. در این مورد گردنبندها عمدتا به عنوان راهنمایی برای تنظیم حرکت ستون فقرات گردن و نه به عنوان مانع از حرکت جسمی عمل می کنند.

درمان رادیوکولوپاتی گردنی

استفاده از گردنبند طبی و استراحت یا فیزیوتراپی و تمرینات خانگی با سیاست «منتظر ماندن و دیدن» برای بیماران مبتلا به رادیوکولوپاتی گردنی در مدت 6 هفته مقایسه شد.

گردنبند گردنی نیمه سخت، راحت و در شش اندازه متفاوت بود. بیماران در طول 3 هفته اول باید تمام  روز گردنبند را بپوشند و همچنین تا حد ممکن استراحت کنند. در طی 3 هفته آخر بیماران می بایست زمان پوشیدن گردنبند را کاهش می دادند. بعد از 6 هفته بیماران استفاده از گردنبند را متوقف کردند. فیزیوتراپی شامل تمرینات برای حرکت و تثبیت ستون فقرات گردن و تقویت عضلات گردن سطحی و عمیق با تمریناتی برای انجام در خانه است.از بیماران “منتظر ماندن و دیدن” خواسته شده تا فعالیتهای روزانه خود را تا حد ممکن ادامه دهند.

نتايج نشان داد که درد گردن و دست با استفاده از گردنبند و فيزيوتراپی در مقايسه با رويکرد «منتظر ماندن و دیدن» کاهش يافته است. نتایج مربوط به شاخص معلولیت گردن نشان دهنده بهبود قابل توجهی با گردنبند است.

گردنبند طبی و فیزیوتراپی فشرده سازی و التهاب ریشه عصب را از طریق ثابت نگه داشتن و همچنین درد بازو و گردن را کاهش می دهند. فیزیوتراپی با هدف بازگرداندن دامنه حرکت و قدرت عضلات گردن، به طوری که از مشکلات اسکلتی عضلانی اجتناب شود.

source: physio-pedia.com

مرکز ارتوپدی فنی تهران