پروتزهای جزئی پا و پروتزهای انگشت پا

قطع انگشت پا (حتی شست پا) معمولا بر توانایی فرد در راه رفتن تاثیر نمی گذارد. با این حال قطع عضو می تواند موقعیت انگشتان دیگر را تحت تاثیر قرار دهد، که به طور بالقوه با گذشت زمان باعث بدشکلی پا می شود. به عنوان مثال قطع انگشت دوم می تواند باعث شود که انگشت شست به داخل بچرخد و در زاویه ای به سمت دیگر انگشتان قرار گیرد. این وضعیت معمولا نیاز به فیلر مصنوعی برای پر کردن قسمت خالی دارد، به عنوان مثال می توان بخشی از کفی کفش و یا یک پروتز پا به صورت سفارشی استفاده کرد. انگشتان پای مصنوعی یا همان پروتز انگشت پا با استفاده از همان انگشت در پای مخالف به عنوان مدل ساخته می شود. این پروتزها را می توان مانند دمپایی پا کرد و ظاهر واقعی را برای پای آمپوته فراهم می کند.

آمپوتاسیون جزئی پا شامل موارد زیر می شود:

آمپوتاسیون انگشت پا
آمپوتاسيون ميانه پا ( متاتارسوفالانژیال، ترنسمتاتارسال)
آمپوتاسیون لیسفرنک
آمپیوتاسیون چوپارت

گزینه های پروتز برای شما

افراد مبتلا به قطع عضو جزئی پا می توانند از انواع دستگاه های پروتز و ارتزی استفاده کنند یا تصمیم بگیرند که از هیچ کدام از این دستگاه ها استفاده نکنند.

گزینه های قابل انتخاب عبارتند از:

پایه سفت و سخت با قوس پشتیبان همراه با کفی کفش قوس دار؛
ارتز یا پروتز پای سفارشی قالب سازی شده؛
کفش های سفارشی؛
ارتز مچ پای اصلاح شده با یک پرکننده انگشت پا؛
پروتز پا (یک سوکت سفارشی متصل شده به یک صفحه پایه نیمه سخت و یک پرکننده ی انگشت).

پروتزهای پا از مچ صرفا در مورد توانایی ساخت یک پروتز نیستند. ساخت پروتز در واقع در مورد دانش آناتومی، علم تعادل و نگهداری در محل پروتز است. ساخت پروتز همچنین در مورد انتخاب رنگ و سطح با جزئیات مربوطه است. ساخت یک پروتز مربوط به نقش فناوری های دیجیتال است. ساخت پروتز در مورد انتخاب پلیمر و دوام آن است.

آیا استفاده از پروتز جزئی پا یا پروتز انگشت پا به من کمک می کند؟

از دست دادن حتی یک انگشت پا می تواند به طور قابل توجهی بر عملکرد پا و مدل راه رفتن تاثیر بگذارد. یک پروتز جزئی و یا پروتز انگشت پا آناتومی از دست رفته ی پا را جایگزین می نماید و می تواند به حفظ هماهنگی انگشتان باقی مانده کمک کند. اگر چه نتایج برای همه شبیه به هم نیست، برخی از بیمارانی که از پروتز جزئی پا و یا پا استفاده می کنند، در مدل راه رفتن پیشرفت داشته اند و کاهش ناراحتی زانو و هیپ را گزارش داده اند.

آیا پروتز ظاهری طبیعی دارد؟ ماندگاری آن چقدر است؟

پروتز جزئی پا و پروتز انگشتان پا به طور کامل سفارشی می شود و می توان به طور دقیق آن را رنگ آمیزی کرد که با آناتومی اطراف آن، بافت پوست و رنگ پوست فرد مطابقت داشته باشد. البته این نوع پروتزها هرگز کامل و بی عیب نیستند، اما برای ایجاد لبه های نازک و بادوام که به طور طبیعی با پوست اطراف آن ترکیب شود، تلاش بسیاری می شود.

پروتزهای جزئی پا از سیلیکون ساخته می شوند، سیلیکون یک ماده انعطاف پذیری است که جنس آن حسی طبیعی به ما می دهد. در ساخت پروتزها به دقت سیلیکون ها را با خواصی که برای هر بیمار مناسب است، انتخاب می کنند و پروتزهایی نرمتر و یا سخت تر را در صورت نیاز به کار می برند. در صورت درخواست بیمار ناخن های انگشت پا را می توان از اکریلیک (پلاستیک سخت) ساخت که در صورت تمایل می توانند ناخن را با لاک رنگ آمیزی کنند. انگشتان مصنوعی پا و پروتزهای جزئی بادوام هستند، اما تا ابد نمی توانند برای شما کار کنند. طول عمر پروتز جزئی پا یا انگشت پا تقریبا بین 1 تا 3 سال است. اگر پروتز روزانه پوشیده شود، به احتمال زیاد سریع تر به پایان عمر مفید خود (در حدود 12 تا 18 ماه) خواهد رسید.

پروتز جزئی پا یا پروتز انگشت پا چگونه وصل می شود؟

هنگامی که بخشی از انگشت پا پس از قطع عضو باقی می ماند، پروتز انگشت پا به طور معمول با همپوشانی با باقی مانده انگشت و با تکیه بر مکش در جای خود محکم می شود.

اگر انگشت پا بطور کامل از دست رفته باشد، پروتز با همپوشانی با قسمتی از پا و یا با پیچیدن اطراف ناحیه های مجاور قسمت قطع شده، متصل می گردد. برخی از پروتزهای جزئی پا برای پوشیدن با پای برهنه طراحی نشده اند و با پوشیدن کفش (از جمله سبک های خاصی از صندل) می توان به نگه داری پروتز در محل خود کمک کرد.

درمان پیش از پروتز

قبل از استفاده از پروتز، می توان از چندین مداخله درمانی استفاده کرد. بلافاصله پس از قطع عضو، مراقبت از زخم تا زمانی که پوست به طور کامل بهبود یابد، انجام می شود. اگر پوست به طور کامل بهبود نیافته باشد، فشار ناشی از پروتز انگشت می تواند موجب باز شدن زخم شود. نوارهای فشار در اطراف پا برای کاهش تورم استفاده می شوند و شکل صافی را در ناحیه زیر پروتز ایجاد می کنند. این کار برای جاگیری مناسب پروتز جزئی پا در آینده ضروری است. درمان های پیش از پروتز معمولا بین 6 تا 8 هفته طول می کشند تا کامل شود.

source: medicalartresources.com, hangerclinic.com, livehealthy.chron.com