نحوه قدم زدن به کمک پروتز
از دست دادن ناگهانی یکی از اعضای بدن مانند یکی از پاها طی یک حادثه، اتفاقی است که زندگی شما را تغییر می دهد و طبیعتاً پذیرش آن برای فردی که دچار نقص عضو شده است؛ دشوار خواهد بود. فردی دچار نقص عضو نه تنها باید با مسائل و مشکلات روحی و عاطفی همراه با نقص عضو، دست و پنجه نرم کند؛ بلکه باید یاد بگیرد که دوباره راه برود.
وجود انگیزه برای بلند شدن و تلاش جهت گام برداشتن در مسیر توانبخشی و راه رفتن دوباره کار مشکلی است؛ اما فراموش نکنید که درمان طب فیزیکی باید در اولین زمان ممکن شروع شود. چرا که فرد باید تورم عضو را به حداقل برساند و قوای خود را حفظ کند.
بنابراین هر اندازه که قدم زدن با پروتز سخت به نظر برسد؛ اما کاری است که باید انجام شود. در این مطلب اطلاعاتی در رابطه با مراحل یادگیری قدم زدن با پای پروتزی آورده شده است. پس در این ادامه با ما همراه باشید.
پای پروتزی
برای افرادی که درگیر نقص عضو هستند؛ وسایلی کمک حرکتی پنوماتیک در نظر گرفته میشود که در اغلب موارد شامل عصاهای زیر بغل می شود. هدف استفاده از وسایل کمک حرکتی این است که شما را به انداختن وزن خود بر پای پروتزی و راه رفتن به کمک میلههای موازی یا عصاهای زیر بغل عادت دهد.
اگرچه این احتمال وجود دارد که قدم زدن با پروتز، پروسهای نسبتاً زمان بر باشد؛ اما فراموش نکنید که در حالی که میلههای موازی را با دست میگیرید؛ در ابتدا خود را با ایستادن و انداختن وزن بر پروتز جدید آشنا کنید.
یادگیری نحوه ایستادن به کمک پروتز
یکی از راه های یادگیری نحوه ایستادن بر پاهای پروتزی جدید این است که خود را با کمک دو دست به صندلی، پیشخوان آشپزخانه یا دو میله موازی نگه دارید و وزن خود را یک بار بر هردو پا و یک بار فقط بر پای پروتزی بیندازید. سپس فقط از یک دست خود استفاده کرده و مجدداً استفاده از چند انگشت را امتحان کنید. در نهایت باید بدون کمک میله یا وسایل حمایتی بر پای خود بایستید.
شروع یادگیری قدم زدن با پروتز
هنگامی که به ایستادن بر پروتز عادت کردید؛ تمارین یادگیری قدم زدن با پای پروتزی شروع میشود. تمرینات قدم زدن با پروتز شامل نگه داشتن دو میله موازی یا هر وسیله حمایتی مشابه با دو دست است. شما باید وزن خود را بر پا بیاندازید و پای پروتزی را به یک سمت بکشید و وزن خود را بر آن قرار دهید.
سپس باید پای دیگر خود را به سمت پای پروتزی برده و این مراحل را برای چندین بار تکرار کنید. تعداد تکرار حرکات توسط متخصص طب فیزیکی مشخص میشود. مانند یادگیری ایستادن بر پای پروتزی، یادگیری قدم زدن با پروتز را تا جایی انجام دهید که بدون کمک وسایل حمایتی این کار را انجام دهید.
راه رفتن به کمک پروتز
شما تا این مرحله یاد گرفته اید که بر پای پروتزی خود بایستید و قدم بزنید. اکنون زمان آن رسیده است که به هدف اصلی این فعالیتها که راه رفتن است؛ برسید. اگر تاکنون جهت راه رفتن از عصاهای زیر بغل استفاده کرده باشید؛ این کار به کمک پروتز برای شما چندان ناآشنا نیست.
هنگام راه رفتن یا قدم زدن با پروتز برای اولین بار خواهید دید که پروتز و شکل توزیع وزن بر آن بسیار به عصای زیر بغل شباهت دارد. بین دو میله موازی بایستید؛ هر دست را بر یک میله قرار دهید و با پای پروتزی خود یک گام به سمت جلو بروید. وزن خود را بر پای پروتزی بیندازید و با پای دیگر خود یک قدم رو به جلو بردارید و آن را جلوتر از پای پروتزی خود روی زمین بگذارید.
سپس وزن خود را بر پای دیگر بیندازید و همین حرکت را با پای پروتزی خود تکرار کنید. نکته مهمی که در رابطه با قدم زدن با پروتز وجود دارد؛ این است که باید مانند گذشته قدم بردارید؛ اما بیشتر دقت کنید که در هر مرحله وزن خود را باید بر کدام پا بیندازید.
همچنین سعی کنید که در این مراحل تعادل خود را حفظ کنید. همانطور که پیش تر گفته شد؛ هنگام ایستادن و راه رفتن، استفاده از دستان و انگشتان خود را باید به تدریج کم کنید. به طوری که در نهایت بدون کمک میله ها، عصا یا سایر وسایل کمکی و حمایتی راه رفتن و قدم زدن با پروتز را شروع کنید.
راه رفتن روی پله، سرازیری و سراشیبی به کمک پروتز
پژوهشگران جهت ساخت پروتزهای پیشرفته تر در حال تلاش هستند که مشکلات فعلی این قطعات را برطرف کنند. تکنولوژی و پیشرفتهای روزافزون آن تاکنون و در آینده به کمک ما خواهد آمد. با این حال یکی از مشکلات پروتزها این است که بیشتر مفاصل مچ پای آن ها در یک زاویه ثابت شده اند.
این به آن معنا است که مچ پای شما همیشه در یک وضعیت ثابت خواهد بود. مچ پای پروتزی همیشه به گونهای است که مچ پا در حالت ایستاده قرار دارد. به همین دلیل بالا و پایین رفتن از پلهها، قدم زدن با پروتز بر سرازیری یا سراشیبیها ممکن است برای افراد دارای نقص عضو دشوار و دردناک باشد.
با توجه به زاویه مفصل مچ پا، این بالا و پایین رفتن از پلهها و مسیرهای شیب دار، به تعادل و دقت زیادی احتیاج دارد که از تلوتلو خوردن شما در مسیر جلوگیری شود. جهت اطمینان از اینکه پای شما هنگام بالا یا پایین رفتن، محکم گذاشته میشود؛ تا حد امکان وزن خود را بر آن بیندازید.
به طوری که مطمئن شوید که هنگام برداشتن پای پروتزی از زمین، پای دیگر شما نیز از روی زمین فاصله نمی گیرد. سعی کنید که تعادل خود را در انجام این کار حفظ کرده و در صورت امکان از دستگیره های راه پله استفاده کنید.
بهبودی
بر هیچ کس پوشیده نیست که قدم زدن با پروتز کار راحتی نخواهد بود. ممکن است پیشرفت شما، اندکی کند باشد. اما این کندی منحصر به شما نیست. بهبودی یک فرآیند همیشگی و در جریان است که در افراد مختلف، اشکال متفاوتی دارد.
مسیر بهبودی دارای چندین مرحله است که هر یک از این مراحل، شامل چالشهای دشواری هستند و به راهبردهای مقابلهای متفاوتی نیاز دارند. بنابراین طبیعی است که هنگام یادگیری قدم زدن با پروتز و انجام سایر تمارین، درد داشته باشید. اما ناامید نشوید. چرا که بدن شما در حال سازگاری با پروتز جدید و تمارین پیش رو است.
بسیاری از افراد بر این باور هستند که صحبت با دوستان، خانواده یا یک مشاور به برداشتن این بار هیجانی از دوش آن ها کمک می کند. بنابراین جهت مدیریت اتفاق پیش آمده؛ در بهره گیری از کمک متخصصین طب فیزیک، روانشناسان و مشاوران و صحبت با عزیزان خود غافل نشوید. در هر مرحله از تمرین قدم زدن با پروتز که احساس درد یا ناراحتی جدی داشتید؛ حتماً به پزشک خود رجوع کنید.
در پایان
در طول این مقاله با پای پروتزی و نحوه مراقبت از آن آشنا شدید. به طوری که به راحتی با رعایت برخی موارد ساده مانند تمیز و خشک نگه داشتن پروتز پای خود و جلوگیری از آسیبدیدگی آن و دور نگه داشتن پروتز از رطوبت و آب، عمر پروتز خود را تا چندین برابر افزایش خواهید داد.
همچنین در رابطه با چگونگی استفاده از این وسیله و راه رفتن با آن آشنا شدید. چنان که تمامی مراحل راه رفتن با پای پروتزی را توضیح دادیم. در نهایت نیز جهت کسب اطلاعات بیشتر بهتر است با کارشناسان و متخصصین حاضر در کلینیک آسود در ارتباط باشید.
Source: www.kenneyorthopedics.com